📌 خلافت امام علی (ع) - بخش ۱: علی بن ابی طالب (متولد ۶۰۱ میلادی - وفات ۶۶۱ میلادی) در روز ۱۳ رجب سال سی عام الفیل در خانه کعبه متولد شد. وی از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری خلیفه مسلمانان بود. وی داماد و پسر عموی پیامبر است. پدرش ابوطالب(عبدمناف -عمران) و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم است. کنیه وی ابوالحسن و ابوتراب و القابش مرتضی ، هادی ، فاروق ، صدیق ،امیرالمومنین ، اسدالله و حیدر است. سه برادر و دو خواهر دارد به اسامی : طالب ، عقیل ، جعفر (ملقب به طیار) -- فاخته (ام هانی) ، ریطه (اسما) . علی (ع) ۹ همسر و تعدادی کنیز داشت . تعداد فرزندان وی را ۲۸ تن ذکر کرده اند . که چهار نفر آنان از حضرت فاطمه است. حسن (ع) اولین فرزند و حسین (ع) دومین فرزند علی می باشند. او از کودکی در خانه پیامبر بزرگ شد و نخستین مردی هست که اسلام را پذیرفت و در مبارزه با کفار همراه پیامبر بود چنان که در جریان فتح مکه کاتب قرارداد صلح بود. در جریان حمله به خانه عثمان و قتل او ، با فرستادن فرزندانش به جلوی خانه عثمان تلاش کرد که مردم را از حمله و قتل وی منصرف سازد. پس از مرگ عثمان ، مردم به سوی علی (ع) رفتند و از وی خواستند که امور را بدست بگیرد. در مورد حق امام علی برای خلافت ، شیعیان چندین حدیث ذکر کرده اند که عبارت است از : حدیث یوم الانذار : علی برادر ، وصی و خلیفه من در میان شماست . سخنان او را بشنوید و اطاعت کنید. حدیث غدیر خم : هر که را من سرور او هستم ، علی نیز مولای اوست . حدیث ثقلین : من دو چیز در میان شما به یادگار می گذارم کتاب خدا و عترت اهل بیتم. حدیث سفینه نوح : مثل اهل بیت من در میان امتم همانند کشتی نوح است ، هر که به آن در آید نجات یابد.