📌زندگینامه امام هادی (ع) : 🔹امام علی بن محمد (ع) دهمین امام شیعیان است. او در پانزده ذی حجه سال ۲۱۴ ه.ق در مدینه به دنیا آمد. مادرش سمانه نوبیه نام داشت. القاب وی ناصح ، متوکل ، مرتضی ، هادی و نقی است. کنیه اش ابوالحسن ثالث می باشد. 🔅همسرش حدیث ( نام های دیگر :سلیل، سوسن، حریبه ، عسفان ، جده ) است . فرزندان امام هادی ؛ حسن ، محمد ، حسین ، جعفر و عایشه هستند. 🔹محل تولد امام هادی روستای صریا نزدیک مدینه بود. دوران امامت ۳۴ ساله وی معاصر با خلافت معتصم ، واثق ، متوکل ، منتصر، مستعین و معتز می باشد. 🔹از امام هادی در منابع شیعه احادیث زیادی موجود است. همچنین پاسخنامه ها ، مناظره های علمی ، رساله ها و زیارت جامعه کبیره از دیگر آثار باقی مانده از وی هستند. 🚩 تعداد شاگردان امام هادی را ۱۸۵ نفر ثبت کرده اند که از جمعه معروفترین آن ها : ابراهیم بن مهزیار اهوازی ، فضل بن شاذان نیشابوری و احمد بن محمد بن خالد برقی هستند که کتاب هایی درباره عبادات ، عقاید و احادیث نوشته اند. 🔹امام هادی در سوم رجب سال ۲۵۴ ه.ق در سن چهل سالگی و در دوران خلافت معتز عباسی مسموم و شهید شد. جنازه او را در منزلش در سامرا دفن کردند. 🔹در مراسم تدفین امام هادی (ع) مراکز تجاری و دولتی سامرا تعطیل شد و بزرگان کشوری و لشکری دولت عباسی حضور یافتند. 🔹خانه امام هادی در نزدیک پادگان های نظامی قرار داشت. در دوران حکومت آل بویه ، حاکمان این سلسله ( معزالدوله و عضدالدوله ) عمارات و تاسیساتی برای آرامگاه وی ساختند و گنبد و ضریح مرقد را بازسازی کردند. 🔹سختی های دوران زندگی امام نقی مربوط به دوره خلافت متوکل بود. متوکل لعن و نفرین علی (ع) را دوباره برقرار ساخت و دستور داد در سال ۲۳۵ ه.ق مقبره امام حسین (ع) را خراب کنند. بسیاری از شیعیان در این دوره حبس و شکنجه شدند. 🔹متوکل در سال ۲۳۳ ه.ق دستور داد که امام هادی را از مدینه به شهر سامرا آوردند. امام به مدت ۲۱ سال تا زمان شهادت در سامرا زندگی کرد. متوکل هرچه تلاش کرد امام را به مجلس شراب بکشاند موفق نشد و سرانجام تصمیم گرفت وی را به قتل برساند اما در همین زمان توسط پسرش کشته شد.