📌فرقه اسماعیلیه - بخش دوم : 🔅هشت نفر تحت عنوان «خداوندان الموت» به اسامی حسن صباح ، کیا بزرگ امید ،محمد بن بزرگ امید ، حسن علی ذکره السلام ، نورالدین محمد ، جلال الدین حسن نومسلمان ، علا الدین محمد و رکن الدین خورشاه بر اسماعیلیه حکومت کردند. 🔹اسماعیلیه با تصرف قلعه های متعدد در نقاط مختلف ایران و سوریه و تربیت قاتلان (فداییان) توانستند لشکریان سلجوقی و خوارزمشاهی را چندین بار شکست بدهند. آن ها توسط فداییان ، دشمنان خود مانند خواجه نظام الملک وزیر سلجوقیان ، ترکان خاتون همسر ملکشاه ، خلفای عباسی مسترشد و راشد و حتی حاکمان مغول را به قتل می رساندند. 🔹حسن بن محمد معروف به «علی ذکره السلام» چهارمین رهبر اسماعیلی در سال۵۵۹ ه.ق /۱۱۶۴ م اعلام قیامت کرد و خود را امام خواند و اعلام داشت که عمل به فرایض دینی دیگر الزامی ندارد. 🔹جلال الدین حسن معروف به نومسلمان ششمین رهبر اسماعیلی پایان قیامت را اعلام کرد و به مذهب اهل سنت پیوست و با خلیفه عباسی روابط دوستانه برقرار کرد و چند تن فدایی در اختیار او گذاشت. 🔹اختلاف بین رهبران اسماعیلی به تدریج سبب ضعف آنان شد و در هنگام حمله هلاکوخان مغول آن ها دیگر مانند قبل متحد نبودند و از اینرو به جز قلعه گردکوه و لمسر بقیه به راحتی تسلیم مغول ها شده و تخریب شدند.