📌صفات جسمی و اخلاقی تیمور : 🔹 مورخان و مداحان زمان تیمور مانند نظام الدین شامی ، شرف الدین علی یزدی و حافظ ابرو ، او را بسیار ستوده و اعمال و صفات او را مظهر جلال و قهر الهی شمرده اند. 🔅ابن عربشاه از مورخان آن دوره درباره اش نوشته است : « سرش بزرگ و پیشانیش بلند و رنگ چهره او سپید مایل به سرخ بود. اندام استوار ، شانه های فراخ، ریش صاف آویخته ، دست و پای راستش شل و لنگ بود. گزافه گویی و شوخی را نمی پسندید و به هوا و هوس دل نمی داد‌. » 🚩 جاه طلبی و حادثه جویی ، شجاعت ، هوش و حافظه زیاد و مکر و حیله از دیگر خصوصیات وی بود. منابع تاریخی عصر تیموری از قساوت و ستمگری و خونخواری تیمور نسبت به مردم سخن گفته اند . کشتارهای دسته جمعی در اسفزار ، نهاوند ، سیستان ، اصفهان ، دهلی ، بغداد ، سیواس ، همگی دلیل بر صحت این ادعاست. 🔹 از دیگر خصوصیت تیمور ، مالدوستی و حرص او در جمع ثروت و غارت اموال و دارایی های مردم و علاقه به عیاشی و شرابخواری بود. او پس از هر پیروزی به سمرقند می رفت و مجالس عیش و نوش برگزار می کرد. 🔅تیمور پیش از مرگ دوبار شایعه درگذشت خود را در میان مردم پراکنده بود تا ببیند چه کسانی از به جای آوردن وصیت نامه و فرمان های او سرپیچی می کنند. هر دوبار گروهی در مرو فریب خوردند و شورش کردند و همه به قتل رسیدند.