📌 آفرینش از دیدگاه اساطیر ایرانی : آفرینش بنابر باورهای ایران باستان در محدوده دوازده هزار سال اساطیری انجام می گیرد. در دوران مادها و هخامنشیان اعتقاد به زروان خدای زمان پیروانی داشت. بر اساس آیین زروانی , زروان خدایی است که در زمانی که هیچ چیز وجود ندارد نیایش هایی به جا می آورد تا پسری با خصایص خوب داشته باشد که جهان را بیافریند. در پایان هزار سال زروان در اینکه این نیایش به ثمر برسد شک می کند و در همان هنگام نطفه اورمزد (خدای نیکی ها) و اهریمن (نیروی پلید و شر) بسته می شود. اورمزد ثمره نیایش و صبر او و اهریمن میوه شک اوست. زروان در آن هنگام پیمان می بندد که پسری را که نخست زاده شود فرمانروای جهان کند . اهریمن از این نیت آگاه می شود و سعی می کند نخست به دنیا بیاید. در نتیجه اهریمن در ابتدا متولد می شود و اورمزد پس از او به دنیا می آید. زروان مجبور می شود اهریمن را برای دورانی نه هزار ساله فرمانروا کند با این اطمینان که در جنگی در پایان جهان که بین خیر و شر در می گیرد , اورمزد اهریمن را شکست دهد.