❗️او امامِ غریب و رانده‌شده است... در توصيف القاب حضرت‌مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف در لسان معصومین علیهم‌السلام با دو لقب جانسوز «الطّرید» و «الشّرید» مواجه می‌شویم؛ بعنوان نمونه شیخ‌کلینی و شیخ‌صدوق رحمة‌الله‌علیهما با اسناد خود از حضرت امام رضا و امام حسین صلوات‌الله‌علیهما روایت کرده‌اند که آن دو امام غریب درباره‌ی وجود مقدّس امام زمان ارواحنافداه فرموده‌اند: 💠 «وَ هُوَ الطَّرِيدُ الشَّرِيدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِيهِ وَ جَدِّهِ صَاحِبُ الْغَيْبَةِ يُقَالُ مَاتَ أَوْ هَلَكَ أَيَّ وَادٍ سَلَكَ...» [1] «صَاحِبُ الْأَمْرِ الطَّرِيدُ الشَّرِيدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِيهِ...» [2] 🥀 او رانده شده‌ی جدا شده از مردم و خونخواهِ پدر و جدّش است که چنان غیبتی طولانی دارد که درباره‌اش می‌گویند: او مُرده یا در فلان وادی کشته شده و نخواهد آمد... مرحوم ملاصالح مازندرانی در شرح‌ خود بر کافی شریف، ذیل این روایت نوشته است: 🍂 "طرید" از باب فعیل به معنی مفعول از طرد است و یعنی دور کردن و اخراج نمودن و پس زدن؛ بطور مثال می‌گویند: سلطان، فلانی را طرد کرد؛ یعنی او را از شهرش اخراج نمود و دورش کرد و از محلش راند و او مطرود و طرید شد؛ و "شرید" از باب فعیل به معنی فاعلِ عمل شرد است و یعنی جداشده از مردم و کناره گیرنده از آنان و کسی که خانه بدوش است و جای ثابتی ندارد و به بلاد مختلف می‌رود، زیرا که ترس و وحشت از ستمگران عالم دارد؛ پس او شارد و شرید است. [3] علامه مجلسی رحمة‌الله‌علیه نیز در کتاب خود در شرح کافی (مرآة‌العقول) بر این توضیح می‌افزاید: 🚩 "مَوْتور" به کسی گفته می‌شود که شخصی از عزیزانش را کشته‌اند و تنها مانده است؛ هنگامی که عزیز کسی را بکُشی و او را تنها بگذاری، پس او را وِترالمَوتور گویند. (کنایه از اینکه امام عصر عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف تنها وارث زنده‌ی خون پاک پدر و اجداد طاهرینش علیهم‌السلام است.) [4] محدث نوری رحمه‌الله در نجم‌الثاقب در معنای لقب «الشرید» می‌نویسد: ⛅️ "شرید" یعنی رانده شده از این خلقِ نگون‌سار؛ مردمی که آن حضرت را نشناختند و قدر نعمت وجودیش را ندانستند و در مقام شکرگزاری و ادای حقّش برنیامدند؛ بلکه پس از اینکه از دست یافتن به او ناامید شدند، به قتل و آزار ذرّیه‌ی طاهره ایشان پرداختند و به یاری زبان‌ها و قلم‌های خبیث‌شان، سعی بر بیرون راندن نام و یاد او از قلوب و دلیل‌تراشی برای اثبات عدم وجود مبارکش و نفی ولادت او کردند تا رفته‌رفته یاد آن امام غریب را از اذهان مردم محو نمایند. [5] 📜 منابع: [1] کافی (شیخ‌کلینی)، ج1، ص323 [2] كمال‌الدين (شیخ‌صدوق)، ج1، ص318 [3] شرح‌الکافی (مازندرانی)، ج6، ص197 [4] مرآة‌العقول (علامه‌مجلسی)، ج3، ص382 [5] نجم‌الثاقب (محدث‌نوری)، ج1، ص196 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•