💠گفتگوي الياس (ع) با امام باقر (ع) بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ (الياس (ع) از پيامبراني است كه طبق بعضي از روايات، هنوز زنده است، او در يكي از ملاقاتهاي خود با امام باقر (ع)، گفتگويي دارد كه خلاصه آن چنين است: ) امام صادق (ع) مي گويد: پدرم امام باقر (ع) در مكه بود و طواف كعبه اشتغال داشت، در اين هنگام مردي نقابدار ديده شد كه هفت شوط امام (ع) را قطع كرد و آن حضرت را به سوي محل صفا آورد، مرا نيز دعوت كرد، به صفا رفتم و با هم سه نفر (امام باقر، مرد نقابدار و من) شديم. نقابدار به من گفت: خوش آمدي اي پسر پيغمبر! سپس دستش را بر سرم نهاد و گفت: (خير و بركت خدا بر تو باد اي امين خدا، بعد از پدرانش). سپس آن مرد نقابدار متوجه پدرم (امام باقر) شد و گفت: اي ابا جعفر! اگر مي خواهي تو به من خبر بده و اگر مي خواهي من به تو خبر دهم، اگر مي خواهي تو از من بپرس يا من از تو بپرسم، اگر مي خواهي تو مرا تصديق كن، يا من تو را تصديق نمايم. امام باقر: همه اينها را مي خواهم و آمادگي براي همه دارم. مرد نقابدار: بنابراين نبادا زبانت به سؤال من، غير از آن را كه در قلبت هست به من بگويد. امام باقر: چنين كاري را كسي مي كند كه در دلش دو علم مختلف و متضاد باشد و خداوند از علمي كه در آن دوگانگي هست، امتناع دارد (يعني منشاء علم ما از ذات پاك خدا است، از اين رودر علم دوگانگي و تضاد نيست). مرد نقابدار: سؤال من از همين جا آغاز مي گردد كه به قسمتي از آن پاسخ دادي، اكنون بفرمائيد: (چه كسي به علمي كه در آن دوگانگي و اختلاف نيست آگاه است؟). امام باقر: تمام اين علم نزد خدا است، ولي آنچه براي بندگان لازم است نزد (اوصياء) است. مرد نقابدار، نقاب خود را باز كرد و با چهره بر افروخته، راست، نشست و گفت: (من براي همين مقصود به اينجا آمده ام و اين گونه علمي مي خواستم)، سپس پرسيد: اوصياء، آن علم بي اختلاف را چگونه مي دانند و تحصيل مي كنند؟ امام باقر: همانگونه كه رسول خدا مي دانست وتحصيل مي كرد (از راه وحي والهام) با اين فوق كه پيامبر (ص) آنچه را مي ديد اوصياء نمي بينند، زيرا او پيغمبر بود ولي اينها (محدث) (دريافت كننده خبر از فرشتگان) هستند، پيامبر (ص) بر خدا (در معراجها) وارد مي شد و وحي الهي را مي شنيد، ولي اينها آن را نمي شنوند … تا اينكه امام باقر (ع) به آن مرد نقابدار فرمود: (دلم مي خواست با چشمت مهدي اين امت (حضرت ولي عصر - عج) را مي ديدي، در حالي كه فرشتگان، روح هاي كافران مرده و با شمشير آل داود (ع)، بين زمين و آسمان، عذاب مي كنند و همچنين ارواح زندگان كافران را كه در زمين هستند به آنها ملحق مي سازند. مرد نقابدار در همين هنگام، شمشيري برآورد و گفت: ها ان هذا منها: (هان! اين شمشير از همان شمشيرها است). امام باقر: (آري، سوگند به كسي كه محمد (ص) را براي هدايت بشر برگزيد، چنين است). در اين هنگام آن نقابدار، نقاب خود را كاملا كنار زد و خود را معرفي كرد و گفت: (من الياس هستم، سؤالات من به خاطر بي اطلاعي خودم نبود، بلكه مي خواستم اين گفتگو موجب قوت قلب اصحاب ت شود … 📚داستان اصول کافی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•