🌷نکته تفسیری صفحه ۲۳۳🌷 خودشان بر خویشتن ستم کردند!: در این سوره، به سرگذشت هفت قوم از اقوام گذشته اشاره شده است؛ اقوامی که راه گناه و نافرمانی خدا را پیش گرفتند و فرستادگان خدا را دروغگو شمردند و هشدارهای آنان را جدّی نگرفتند و سرانجام با عذاب سخت خدا از بین رفتند و با رسوایی و سرافکندگی وارد جهان پس از مرگ شدند. خدای بزرگ امّا پس از نقل آن سرگذشت های عبرت آموز، در این سه آیه به چند نکته‏ ی مهم اشاره می فرماید که در اینجا به دو نکته از آن نکات اشاره می شود: نخست اینکه آن اقوام، راه هلاکت و بدبختی را خودشان انتخاب کردند و خدا هیچ ظلمی به آنان نکرد. این قانون قطعی خداست که انسان ها سرنوشت خود را با اختیار خود رقم می زنند. البته خداوند، راه خیر و شر را به آنان نشان داده و ابزار تشخیص خوبی و بدی یعنی عقل را به ایشان بخشیده است؛ امّا آنان را برای انتخاب خوبی یا بدی مجبور نکرده و سرنوشت ایشان را به دستان خودشان سپرده است. این رویکرد، نشان دهنده‏ ی توجّه ویژه‏ ی خدا به انسان ها نسبت به دیگر موجودات است. اگر امّا این موجود گرامی، قدر خود را نداند و خودش را به درّه ی نادانی و تاریکی پرت کند، بی شک سرنوشت دیگری خواهد داشت و خدا هیچ تقصیری در این باره ندارد؛ بلکه تنها خود او مقصّر است. نکته‏ ی دوّمی که از این آیات فهمیده می شود، این است که تنها یک گروه از این سرگذشت های مهم و عبرت آموز بهره می برند، و آنان، افرادی هستند که از عذاب جهان آخرت می ترسند. آری، بسیاری از مردم، این سرگذشت ها و داستان های مشابه آن را می خوانند؛ امّا نه برای عبرت آموزی؛ بلکه برای آشنایی با تاریخ انسان ها، و شاید هم سرگرمی و گذران اوقات فراغت! اینان به جهان پس از مرگ اعتقادی ندارند و حوادث جهان را حوادثی اتّفاقی و بی دلیل می دانند و دنیا را پوچ و بی هدف می شمارند. توفان قوم نوح، عذاب قوم عاد و ثمود و شعیب، سنگ باران قوم لوط، و غرق شدن فرعونیان نزد اینان، حوادثی طبیعی به حساب می آید که در دنیا اتفاق افتاده و می افتد؛ غافل از اینکه این حوادث، گوشه ای از خشم آفریدگار جهان بوده که در جهان پس از مرگ نیز بسیار وسیع تر نمایان خواهد شد، و اگرچه در این دنیا شمار محدودی از کافران را در خود فرو برده، در جهان آخرت، تمام آنان را فرا می گیرد. پس کسانی که به معاد ایمان دارند، از این حوادث درس می گیرند و تمام تلاش خود را برای حفظ شدن از عذاب خدا در دنیا و جهان پس از مرگ به کار می-بندند. پیشوای نخست ما امیر مؤمنان علی چه زیبا به فرزند عزیز خود امام مجتبی می فرماید: «سرگذشت اقوام گذشته را بر دل و جان خود عرضه کن، و حوادثی را که به اقوام پیش از تو رسیده، به یاد بیاور، و در سرزمین ها و آثار باستانی شان سیر کن و ببین در چه حالی زندگی می کردند و در چه حالی به جهان دیگر منتقل شدند و [پس از مرگ] در کجا و چه وضعی قرار گرفتند ... و به‏زودی تو نیز مانند یکی از آنان خواهی شد؛ پس جایگاه ابدی ات را خوب بساز و آخرتت را به دنیایت مفروش.» 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #پروازتاخدا🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛