قرآن؛ کتابی کامل: بدون‏ تردید هر فرد اندیشمند و عاقلی می پذیرد که انسان برای داشتن سلامت، و رسیدن به سعادت، به برنامه‏ ی دقیق و حساب شده ای در زندگی نیاز دارد. البته باید دانست که سعادت انسان فقط مربوط به زندگی دنیای او نیست. امّا اختلاف بزرگ اندیشمندان در طول تاریخ بر سر این بوده که آیا انسان ها می توانند خودشان برای زندگی شان برنامه‏ ی دقیق و بی عیبی تنظیم کنند و بر اساس آن به سعادت برسند یا نه. طبق نظر پیامبران و دانشمندان توحیدی، تنظیم چنین برنامه ای توسّط خود انسان ها محال است؛ زیرا کسی می تواند برای انسان برنامه‏ ی دقیق و بی نقصی بنویسد که از تمام ابعاد وجود او، استعدادها و نقاط ضعف و قوّتِ وی باخبر باشد؛ همچنین به خوبی بداند که انسان در کجا و در چه مرحله ای از این جهان واقع شده و چه مراحلی را پیش رو دارد. آیا انسانی که چند دهه در دنیا زندگی می کند، می تواند برای همنوعان خود نسخه‏ ی سعادت بپیچد؟! واقعیت این است که تاریخ نیز پاسخ منفی به این پرسش می دهد. از این رو آفریدگار مهربان انسان ها که از تمام نیازهای بندگانِ خود آگاه است، برنامه‏ ی دقیق و بی نقصی را برایشان فرو فرستاده و به آنان تضمین داده که در صورت به کار بردن این برنامه، در دنیا و آخرت به سعادت می رسند. در آیات 15 و 16 سوره‏ ی مائده می خوانیم: «بی شک از سوی خدا نور و کتاب روشنگری نزدتان آمده است که خداوند با آن، کسانی را که از خشنودی¬اش پیروی کنند، به راههای سلامت راهنمایی می کند و آنان را از تاریکی ها خارج کرده، به نور می رساند و به راه راست هدایت می کند.» آیه‏ ی مورد بحث(54 کهف) نیز می فرماید: «به راستی در این قرآن هر مطلب مهمّی را [که برای هدایت مردم لازم باشد،] بیان کرده ایم.» آری، قرآن با زیباترین روش، آفریدگار هستی را به انسان ها شناسانده و آنان را از آفرینش جهان و نیز خودشان آگاه کرده و به آنان آموخته که چگونه در دنیا زندگی کنند، و راه پیش رویشان را به روشنی به ایشان نشان داده و موانع راه را برایشان برشمرده است، و در یک کلام، آنچه را که انسان برای سعادت به آن نیاز دارد، بیان کرده است. در روایتی از امام ششم می خوانیم: «خدای متعال به ‏وسیله‏ ی قرآن مطالبی را نازل کرده که تمام حقایق را روشن کرده است؛ تا آنجا که به خدا سوگند هیچ چیزی را که بندگان خدا به آن نیاز دارند، فروگذار نکرده است؛ به‏ طوری ‏که هیچ‏کس نمی تواند بگوید: ای کاش این مطلب [نیز] در قرآن بود؛ مگر آن که خدا آن را هم در قرآن نازل کرده است. » البتّه به یاد داشته باشیم که یکی از مهم ترین دستورهای قرآن، مراجعه به پیشوایان معصوم دین و پیروی از آنان است؛ کسانی ¬که به خواست خدا از هر عیب و نقصی، پاک هستند و از تمام نیازهای بشـر کاملاً آگاهند. در حقیقت، قرآن هنگامی هدایت گر کامل انسان هاست که با امام معصوم همراه باشد. از این رو در روایتی از امام صادق می خوانیم: «اخبار گذشتگان و اخبار آیندگان و داوری و قانون گزاری در میان شما، در کتاب خدا آمده است و [البتّه] ما [اهلبیت] از این مطالب خبر داریم [نه دیگران].» 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛