چه بسيار شهرهايى را كه مردمانشان ستم‌كار (كافر و مشرك) بودند در هم شكستيم، و بعد از آنها مردمانى ديگر پديد آورديم. (11) پس آن‌‏گاه كه عذاب ما را احساس كردند، ناگهان از ديارشان گريختند. (12) از روى سرزنش به آنان گفته شد: فرار نكنيد، و به سوى نعمت‏‌ها و لذت‏‌هايى كه در آن‌ها غوطه‌‏ور بوديد و به سوى خانه‏‌هايتان بازگرديد، باشد كه تهيدستان از شما چيزى درخواست كنند و شما در برابر آنان تكبّر كنيد و بر خود بباليد. (13) آنان از گذشته خود پشيمان شدند و گفتند: اى واى بر ما، كه ما واقعا ستم‌كار بوديم. (14) اين سخن همچنان بر زبانشان جارى بود تا اين‏‌كه آنان را چون كشتزارى درو شده گردانديم و خاموششان كرديم. (15) ما آسمان و زمين و آن‌چه را كه ميان آن دو است نيافريده‌‏ايم كه بازى‏‌كنندگان باشيم، پس مردم گمان نكنند كه به سوى ما بازنمى‏‌گردند و پاداش و كيفرى در كار نيست. (16) اگر مى‏‌خواستيم سرگرمى و بازيچه‌‏اى براى خود انتخاب كنيم، آن را از ميان آفريدگان انتخاب نمى‌كرديم تا نيازمند آن‌ها باشيم؛ اگر سرگرمى و بازيچه‌‏اى اراده مى‌كرديم آن را از ذات خويش برمى‌‏گرفتيم و ما از آن پيراسته‌‏ايم. (17) ما نه تنها هستى را به بازى نيافريده‌‏ايم، بلكه سنّت ما بر اين است كه حق را بر باطل مى‌‏افكنيم آن‏‌گاه حق باطل را مى‏‌شكند و ناگهان باطل نابود مى‌‏شود. واى بر شما از اين وصفى كه درباره جهان داريد كه نه رستاخيزى براى آن قائليد و نه پيام و پيامبرى را از جانب خدا باور داريد. (18) هيچ‏‌كس را توان گريز از حسابرسى اعمالش نيست، زيرا هر كه در آسمان‌‏ها و زمين است از آن اوست، و كسانى كه مقرّب درگاه اويند تكبّر نمى‌‏ورزند و از پرستش او سر باز نمى‌‏زنند و خسته نمى‌‏شوند. (19) آنان شب و روز تسبيح خدا مى‏‌گويند و سستى نمى‌‏كنند. (20) آيا كسانى كه پيام‌‏هاى الهى را نمى‌‏پذيرند، خدايانى از زمين برگزيده‏‌اند كه آن‌ها رستاخيز را برپا مى‌‏دارند و اعمال مردم را حسابرسى مى‏‌كنند؟ (21) اگر در آسمان‏‌ها و زمين جز خداى يكتا خدايانى وجود مى‌‏داشت، قطعا آسمان‏‌ها و زمين در اثر تدبيرهاى متضاد تباه مى‌‏شد؛ پس تداوم هستى نشانه تدبير واحد و يكتايى مدبّر آن است. منزّه است خدا، فرمان‌رواى جهان هستى، از آن‌چه او را به ناروا وصف مى‌‏كنند كه براى او شريك مى‌‏پندارند. (22) او چون مالك همه چيز است، از آن‌چه مى‏كند بازخواست نمى‌‏شود، ولى آنان (مشركان و معبودانشان) بازخواست خواهند شد. (23) آيا جز خداى يكتا خدايانى براى خود گرفته‌‏اند؟ بگو: برهانتان را بياوريد. اين قرآن براى همراهان من مايه يادآورى است و كتاب‌‏هاى آسمانى گذشته نيز براى امّت‌‏هاى پيشين مايه يادآورى بوده است؛ همه آن‌ها از يكتايى خدا ياد كرده و تنها او را شايسته پرستش دانسته‌‏اند، بلكه بيشتر كافران حق را نمى‌‏شناسند و به همين سبب از آن روي‌گردانند. (24) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛