بگو: جز اين نيست كه من شما را به وسيله وحى الهى كه در هدايت‌‏آفرينى آن هيچ ترديدى نيست هشدار مى‌‏دهم، ولى گوش‏‌هايتان ناشنواست، و ناشنوايان هنگامى كه هشدارشان دهند، ندايى نمى‏‌شنوند. (45) فقط عذاب آنان را با حقيقت آشنا مى‌‏كند. به يقين اگر دمى از عذاب پروردگارت به آنان برسد، مى‌‏گويند: اى واى بر ما، كه ما در اثر كفر و شرك راه ستم در پيش گرفته بوديم. (46) و روز قيامت ترازوهاى عدالت را [براى سنجش باورها و اعمال مردمان‏] در ميان مى‌‏نهيم و به هيچ‌‏كس اندك ستمى نخواهد شد. و اگر عملى كه سنجيده مى‌‏شود هم‌وزن دانه خردلى باشد آن را به حساب مى‌‏آوريم و همين بس كه ما حساب‌رس باشيم. (47) و همانا ما به موسى و هارون تورات را كه جداكننده حق از باطل و براى تقواپيشگان روشن‌گر راه سعادت و مايه يادآورى خدا بود، عطا كرديم. (48) تقواپيشگان همان كسانى‌‏اند كه از كيفر پروردگارشان با اين‏كه از ديدشان نهان است مى‌‏ترسند و خود از برپايى قيامت هراسانند. (49) و اين قرآن يادآورى است پرخير و بركت كه ما آن را فروفرستاده‌‏ايم؛ آيا باز هم شما آن را انكار مى‌‏كنيد؟ (50) و همانا ما، پيش از موسى و هارون به ابراهيم رهنمودى درخور استعدادش عطا كرديم كه حقايق و معارف الهى را به وسيله آن درك كند، و ما به شايستگى‌‏هاى او آگاه بوديم. (51) آن‌‏گاه كه به پدر و قوم خود- در نخستين بارى كه با جامعه شرك‏آلود روبرو شد- گفت: اين تنديس‏‌ها چيست كه شما بدان‌ها روى آورده و بزرگشان داشته و به خدمت آن‌ها ايستاده‌‏ايد؟ (52) گفتند: پدران خود را پرستش‌‏كننده آن‌ها يافتيم. (53) گفت: قطعا شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بوده‌‏ايد. (54) گفتند: آيا حق را براى ما آورده‌‏اى و بجد سخن مى‏‌گويى يا از بازى‌‏كنندگانى و اين سخنان را به شوخى بر زبان مى‌‏آورى؟ (55) گفت: اين معبودانى كه برگرفته‌‏ايد پروردگار شما نيستند، بلكه پروردگار شما پروردگار آسمان‏‌ها و زمين است، همان كسى كه آنها را پديد آورده‌است، و من بر اين حقيقت از گواهانم و خود آن را باور كرده‌‏ام، پس چگونه ممكن است سخن به جد نگويم و از بازيگران باشم؟ (56) و با خود گفت: به خدا سوگند، پس از آن‌‏كه پشت كرديد و از اين شهر بيرون رفتيد، براى بت‏‌هاى شما چاره‏‌اى خواهم كرد. (57) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛