#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_مومنون
هيچ امّتى بر سرآمدى كه براى آن مقدّر شده‌است سبقت نمىگيرد كه زودتر از آن منقرض شود و از آن هم به تأخير نمىافتد كه ديرتر از آن از ميان برود. (43)
آرى، امّتهايى را پس از نوح پديد آورديم و فرستادگان خود را پياپى به رسالت فرستاديم. هرگاه براى راهنمايى امّتى پيامبر آنان آمد، او را دروغ‌گو شمردند؛ ما نيز آن امّتها را يكى پس از ديگرى آورده و به وسيله عذاب هلاكشان ساختيم و از آنان چيزى باقى نگذاشتيم جز اينكه آن‌ها را داستانهايى بر سر زبانها نهاديم. پس دورى از رحمت خدا بر مردمى باد كه ايمان نمىآورند. (44)
سپس موسى و برادرش هارون را با معجزاتى كه به آنان داديم و با برهانى روشن به رسالت فرستاديم. (45)
آن دو را به سوى فرعون و مهتران قومش گسيل داشتيم، ولى آنان گردن‌كشى كردند و رسالت آن‌ها را نپذيرفتند و مردمى بودند كه بر ديگران سلطه يافته بودند. (46)
از اينرو گفتند: آيا به دو بشر كه مثل خود ما هستند و قومشان ما را بندگى مىكنند ايمان بياوريم؟ (47)
در نتيجه، موسى و هارون را تكذيب كردند، پس از زمره هلاكشدگان گشتند. (48)
و همانا به موسى و هارون كتاب آسمانى تورات را داديم، باشد كه قومشان بدين وسيله هدايت يابند. (49)
و عيسى بن مريم و مادرش را نشانهاى بر ربوبيّت خويش قرار داديم و آن دو را در مكانى مرتفع و وسيع كه جاى زندگى و داراى آبى جارى بود سكونت داديم. (50)
ما به فرستادگان خود گفتيم: اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه بخوريد و استفاده بريد و به شكرانه نعمتهاى الهى كارى شايسته كنيد؛ قطعا من به آنچه مىكنيد به خوبى آگاهم، مبادا از فرمان من روى برتابيد. (51)
و اى مردم به يقين اين است نوع شما كه همه يك امت هستيد و يك هدف را دنبال مىكنيد پس بيش از يك پروردگار نداريد و منم پروردگار شما، پس همه از من پروا كنيد. (52)
ولى مردم دين و كتابى را كه به وسيله پيامبران به آنان عرضه شده بود قطعهقطعه كردند و آن را ميان خود تقسيم نمودند و هركدام كتاب و دينى را برگزيدند و هرگروهى به آنچه در اختيار داشت شادمان بود. (53)
پس اى پيامبر، آنان را تا هنگامى كه عذاب الهى در رسد، در ورطه جهلشان رها كن. (54)
آيا اين كفرپيشگان مرفّه مىپندارند اين مال و اولادى كه به آنان مىدهيم و بدينوسيله به آنان مدد مىرسانيم، (55)
از آن روست كه آنان را بزرگ مىشمرديم و مىخواهيم در دادن نعمتها به آنان شتاب كنيم؟! نه، اينگونه نيست، آنان درك نمىكنند كه حقيقت چيست. ما بدينوسيله آنان را سرگرم مىكنيم تا هم‌چنان در طغيان خود باقى بمانند. (56)
آرى، مال و اولاد كافران وسيله خيرى براى آنان نيست. قطعا كسانى كه بيم آن دارند كه از سعادت محروم شوند، چون از خشم پروردگارشان مىهراسند، (57)
و آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان مىآورند، (58)
و كسانى كه به پروردگارشان شرك نمىورزند، (59)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛