🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۷۵🌷 توصیفی از قرآن: قرآن کریم، آخرین پیام مستقیم خدا به بشر است و پس از آن دیگر از سوی خدا پیامی مستقیم به انسان ها نرسیده و نمی رسد. از این رو شناخت این کتاب آسمانی، بر هر کس که دعوت آن را پذیرفته، لازم است. بدون شک بهترین و مطمئن ترین منبع برای شناخت قرآن، در مرحله‏ ی نخست، خود قرآن، و در مرحله‏ ی بعد، مراجعه به سخنان برترین قرآن شناسان جهان یعنی پیامبر و خاندان معصوم اوست. این آیات، با توصیف گویایی از قرآن، چهار ویژگی آن را بیان می کند: 1ـ از کجا نازل شده؟: در آیه‏ ی 192 می خوانیم که قرآن از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است؛ کسی که قدرت و دانشش حدّ و مرزی ندارد و بی نهایت بزرگ و تواناست. ما انسان ها که در نقطه‏ ی کوچکی از جهان زندگی می کنیم، هر چه بیشتر در اسرار هستی مطالعه می کنیم، شگفت زده تر می شویم و بیشتر به قدرت آفریدگار آن پی می بریم. آری، این قرآن، از جانب منبع دانش و قدرت نزد ما آمده و سراسر آن، علم و حکمت و حقیقت است، و به فرموده ی آیات 41 و 42 سوره‏ی فصّلت، «کتابی شکست ناپذیر است که هیچ باطلی از هیچ سویی در آن راه ندارد و از سوی خدای حکیم و ستوده نازل شده است». به راستی باور این حقیقت که آیاتِ پیش روی ما، سخن آفریدگار بزرگ هستی است، چه تأثیر شگرفی در توجّه ما به قرآن می تواند داشته باشد؟ 2ـ چه کسی آن را آورده؟: بر اساس آیه‏ ی 193، قرآن به وسیله‏ ی یکی از فرشتگان مقرّب خدا یعنی حضرت جبرئیل بر پیامبر نازل شده است. طبق این آیه، آن فرشته‏ ی والامقام، کاملاً امانتدار بوده و هیچ تغییری در سخن خدا ایجاد نکرده و با امانتداری، آن را به پیامبر رسانده است. در آیات 20 و 21 سوره‏ ی تکویر می خوانیم که او در عالم فرشتگان دارای قدرت فراوانی است و از او اطاعت و فرمانبری می شود. 3ـ جایگاه نزول قرآن: بر اساس آیه‏ ی 194، فرشته‏ ی وحی، آیات قرآن را بر قلب پاک پیامبر نازل کرده است. بدین ترتیب، قرآن مانند برخی از کتاب های آسمانی ـ مانند تورات ـ نبود که در الواح و به صورت یک شیء قابل مشاهده، از سوی خدا نازل شده باشد؛ بلکه پیامبر پس از دریافت آیات قرآن، آن را برای مردم می خواند و آنان قرآن را زیر نظر خود پیامبر جمع آوری می کردند. 4ـ زبان قرآن: آیه‏ ی 195 می فرماید که قرآن به زبان عربی است؛ البته عربیِ شیوا و روان که برترین ادیبان و شاعران عرب نیز در برابر آن زانو زده اند. عربی بودن قرآن، امری طبیعی است؛ زیرا پیامبر اسلام در جامعه‏ ی عرب مبعوث شد و نخستین مخاطبان او، عرب زبانان بودند؛ ولی با توجّه به جهانی بودن دعوت پیامبر، متن و ترجمه‏ ی قرآن به جوامع دیگر منتقل شد و بسیاری از غیر عرب ها را نیز به دین اسلام جذب کرد. بنابراین، علاوه بر تقدّس متن اصلی قرآن که به زبان عربی نازل شده و لزوم خواندن آن به زبان عربی، بر هر مسلمانی که با زبان عربی آشنا نیست، لازم است به وسیله‏ ی ترجمه های خوبِ قرآن، با معانی والا و انسان سازش آشنا شود. 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛