همانا اين سخن را پياپى، آيه‌‏اى پس از آيه ديگر و سوره‏‌اى پس از سوره ديگر به آنان رسانديم شايد متوجه شوند و دريابند. (51) گروهى از كسانى كه پيش از نزول قرآن كتاب آسمانى به آنان داديم، به قرآن ايمان مى‌‏آورند. (52) و هنگامى كه قرآن بر آنان تلاوت شود مى‌‏گويند: ما به اين قرآن ايمان داريم. اين حق است و از سوى پروردگارمان آمده است. ما پيش از آن‏كه قرآن نازل شود، در برابر آن تسليم بوديم. (53) به اينان دو بار مزدشان داده خواهد شد، به اين سبب كه در دو نوبت ايمان آوردند و هربار بر مرارت‌‏هاى راه ايمان شكيبايى كردند؛ و آنان با خلق ‏و خوى نيكو و مدارا با مردم، آزار و اذيّت آنان را از خود دور مى‌‏سازند و از آن‌چه روزى آنان كرده‏‌ايم براى خدا و در راه او انفاق مى‌‏كنند. (54) و آن‏‌گاه كه سخن بيهوده‌‏اى چون دشنام و درشتى بشنوند از آن دورى كرده پاسخ نمى‌‏دهند، بلكه براى ترك مشاجره مى‏‌گويند: سود و زيان كردارهاى ما از آن ماست و به شما نمى‌‏رسد و سود و زيان كردارهاى شما نيز از آن شما است و به ما نمى‌‏رسد. سپس وداع كرده و مى‌‏گويند: شما از سوى ما در امن و امانيد، و در دل مى‌‏گويند: ما خواهان همنشينى با جاهلان نيستيم. (55) اى پيامبر، كار تو نيست كه ايمان را بر قلب مردمى كه دوستشان دارى بنشانى و آنان را به سرمنزل هدايت برسانى، بلكه خداست كه بر دل هر كس كه بخواهد- چنان‌‏كه براى گروهى از اهل كتاب خواست- ايمان را افاضه مى‌‏كند و او داناتر است به كسانى كه هدايت‌‏پذيرند. (56) گروهى از مشركان مكه، بهانه‌‏اى ديگر ساز كرده و گفتند: اگر از قرآن، اين كتاب هدايت، پيروى كنيم و همراه تو باشيم، بى‌‏درنگ ما را از ديارمان مى‌‏ربايند و با كشتن ما و غارت اموالمان، سرزمين مكه را از وجود ما تهى مى‌‏كنند. آيا آنان را در حرمى امن، جاى نداديم؟ حرمى كه ميوه‏‌ها و محصولات فراوانى به سوى آن آورده مى‌‏شود و در آن جمع مى‌‏گردد؛ محصولاتى كه از جانب ما روزى آنان شده است؛ ولى بيش‌ترشان نمى‌‏دانند كه ما از آنان حراست مى‏‌كنيم و امنيّتشان را برقرار مى‌‏سازيم و به آنان روزى مى‌‏دهيم. (57) و اين حقيقت را نيز بدانند كه اين‌‏گونه نيست كه اگر مردم آنان را از ميان نبرند بقايشان تضمين شده باشد؛ چه بسيار شهرها كه مردمش متنعّم بودند و در زندگى سرمستى كردند و ما آنان را نابود ساختيم. اى پيامبر، اين ويرانه‌‏ها كه در معرض ديد آن‌هاست، خانه‏‌هاى آن‌هاست كه پس از هلاكتشان جز شمارى از آن‌ها مسكونى نشد. اينك ماييم كه آن خانه‌‏ها را از آنان به ارث برده‌‏ايم. (58) هرگز پروردگار تو شهرها را نابود نمى‌‏كند مگر اين‏‌كه در مركز آن‌ها پيامبرى بفرستد كه آيات ما را بر مردمش تلاوت كند؛ و ما آبادى‌‏ها را به عذاب ويران نمى‌‏كنيم مگر اين‌‏كه مردمان آن‌ها با تكذيب پيامبر و انكار آيات ما ستم‌كار شوند. (59) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛