برشی از کتاب در میان روضه هایت زندگی کردن خوش است: تو چرا بخشیدی و من چرا نمیبخشم حسین حرّ پیش از این که نماد گذشت خدا از گناه بنده اش باشد نمونه‌ی گذشت بنده‌ای از جفای بنده ای دیگر است. گویی حرّ در کربلا ظهور کرد، تا گذشت در میان ما رواج پیدا کند. اما روضه‌ی حرّ را چنان تفسیر کردیم، که دلمان برای گذشت کردن تکان نخورد. ما با روضه ی حرّ، دنبال تکان دادن دل خدا هستیم. نه دل خودمان. یک عمر هیزم در آتش کینه ریختیم و شمشیر زهرآگین کینه را صیقل دادیم. ولی یکبار به خودمان نگفتیم. مگر این کسی که کینه اش را به دل گرفته ایم و اورا سزاوار گذشت نمیدانیم چه کرده؟! مگر دل زینب سلام الله علیها را لرزانده؟! چرا تو از حرّ گذشتی و من از کسانی که در حقم جفا کردند نمی گذرم...