#نکته_مهدوی
امام معصوم علیه السلام گذشته از اینکه تنها راه و تنها درب بسوی خدا هست و ایشان ما را دعوت و دلالت به خدا می کنند، بلکه در محضر خدا هم همراه ما هستند. (یعنی اینگونه نیست که ما را تا درب خانه خدا برسانند و بعد خود مان تنهایی با خدا نجوا کنیم)، اتفاقا نه تنها راه و درب بسوی خدا هستند بلکه بطور مثال دست ما را می گیرند و در محضر خدا می برند و به ما یاد می دهند چگونه وارد شویم، چگونه با خدا حرف بزنیم، چگونه بخواهیم و چگونه پایان دهیم. (مانند پدری دلسوز، آداب در محضر خدا بودن را یاد می دهند و میفرماید حالا حرف دلت را با خدا بزن، (آنجا که که میفرمایند "وافعل بی کذا و کذا" یعنی حالا حرف دلت را به زبان خودت با خدا بزبان بیاور)
یکی از راز های ادعیه ماثوره از معصومین علیهم السلام هم همین است. در این بین نه خدا از خدائیش ذره ای ساقط شده، نه امام شریک خدا شده، نه شان امام معصوم نادیده گرفته شده و نه شان و اختیار بنده.
شفع یعنی دو تایی. یعنی امام معصوم با ما در تمام لحظات ارتباط با خدا همراه است؛ و ما از خدا می خواهیم.
پس می توان نتیجه گرفت که بنا بر مشرب اهلبیت علیهم السلام، در هر "اللهم" ... و "اسئلک" ... که خدا را می خوانیم ، و یا هر توبه و استغفاری که به درگاه الهی(باب الله امام است) داریم؛ همراهی امام عصر علیه السلام در این مناجات و استغفار مستتر است.
چرا که وساطت و شفاعت دیگر معصومین علیهم السلام، همه به چرخش قلم مهدی فاطمه سلام الله علیهما است.
♡@tasbiheto📿