وقتی نمی دانیم میدان کجاست؟ وقتی نمی دانیم اقدام میدانی چیست؟ شیوه استاندار مازندران در انتصابات و تصمیمات خلق الساعه فصل جدیدی از علم مدیریت است که نه شیوه اش را در کتب مدیریت غربی استروالدر، دانیل ه. پینک و فیلیپ کاتلر می توان یافت نه در کتب مدیریت جهادی با استراتژی امام خامنه ای، مدیریت اسلامی مقیمی و نبوی و... هیجان زدگی در تصمیمات ناشی از عدم وجود برنامه مدون حتی وقتی پا به میدان می گذارید بیشتر از فعل شما یک نمایش ساختگی درست می کند و می شود شوالیه نجات بخشِ یک روزه که اثرش تا لحظات خروج از آن میدان است تصمیم درمورد بخشدار گلوگاه به استاندار مربوط است و در مورد آن نظری ندارم چون هر مسئولی برای پیش برد اهدافش باید تیم هماهنگ ایجاد کند و لازمه مدیریت است اما شیوه برخورد با بخشداری که علی الظاهر و طبق روایت دغدغه مندان و انقلابیون در وسط میدان حکم عزل می گیرد حداقل این است که فرصت پاسخ کافی و یا جابجایی با احترام باید به فرد داده می شد متروپل که فاجعه غم انگیز این روزهاست عزل اینگونه نداشته و هنوز مسئولین و مظنونین و مسببین احتمالی در حال پاسخگویی هستند تا بررسی ها کاملتر شود البته با مدیریت یک فرد در یک شهر به مدت 13 سال موافق نیستم و گردش نخبگانی و مدیریتی لازمه ی تحول است اما میشد تدبیر نمود و کاری کرد که این جابجایی با لحاظ همه ی شرایط باعث تشویش اذهان نشود به یک فرمول رسیدم تحلیلش با شما شیوه انتصاب فرماندار سیمرغ = شیوه عزل بخشدار گلوگاه شما به گوش استاندار برسانید احتمالا ایتا ندارند @tashkilat3min