وقتی نمی دانیم میدان کجاست؟
وقتی نمی دانیم اقدام میدانی چیست؟
شیوه استاندار مازندران در انتصابات و تصمیمات خلق الساعه فصل جدیدی از علم مدیریت است که نه شیوه اش را در کتب مدیریت غربی استروالدر، دانیل ه. پینک و فیلیپ کاتلر می توان یافت
نه در کتب مدیریت جهادی با استراتژی امام خامنه ای، مدیریت اسلامی مقیمی و نبوی و...
هیجان زدگی در تصمیمات ناشی از عدم وجود برنامه مدون حتی وقتی پا به میدان می گذارید بیشتر از فعل شما یک نمایش ساختگی درست می کند و می شود شوالیه نجات بخشِ یک روزه که اثرش تا لحظات خروج از آن میدان است
تصمیم درمورد بخشدار گلوگاه به استاندار مربوط است و در مورد آن نظری ندارم چون هر مسئولی برای پیش برد اهدافش باید تیم هماهنگ ایجاد کند و لازمه مدیریت است اما شیوه برخورد با بخشداری که علی الظاهر و طبق روایت دغدغه مندان و انقلابیون در وسط میدان حکم عزل می گیرد حداقل این است که فرصت پاسخ کافی و یا جابجایی با احترام باید به فرد داده می شد
متروپل که فاجعه غم انگیز این روزهاست عزل اینگونه نداشته و هنوز مسئولین و مظنونین و مسببین احتمالی در حال پاسخگویی هستند تا بررسی ها کاملتر شود
البته با مدیریت یک فرد در یک شهر به مدت 13 سال موافق نیستم و گردش نخبگانی و مدیریتی لازمه ی تحول است اما میشد تدبیر نمود و کاری کرد که این جابجایی با لحاظ همه ی شرایط باعث تشویش اذهان نشود
به یک فرمول رسیدم
تحلیلش با شما
شیوه انتصاب فرماندار سیمرغ = شیوه عزل بخشدار گلوگاه
#نقد_به_روش_است_نه_اصل_تغییر
شما به گوش استاندار برسانید
احتمالا ایتا ندارند
@tashkilat3min