💠 تربیت یعنی حرکت درونی متربّی؛ نه تلقین بیرونی مربّی. 💬 خیلی از مجموعه‌های فرهنگی مدّعی‌ هستن که رویکردشون تربیتیه، اما اگه ازشون سؤال کنیم که به نظر شما «رویکرد تربیتی چه شاخصه‌هایی داره؟»، می‌بینیم که در مبانی تربیتی دچار اختلافات فراوانی هستن. «اصلا ملاک اینکه یک نفر تربیت شده یا نه، چیه؟» «از کجا بفهمیم که در مسیر تربیتی، حقیقتاً درحال رشد هستیم یا اینکه نه، خیال میکنیم داریم رشد می‌کنیم؟» 💬 قبل از هرچیز توجه به این نکته ضروریه که صِرف انتقال تلقینی مفاهیم معنوی به ذهن مخاطب، تربیت نیست. بعضی‌ها گمان میکنن اگه یه نفر درس اخلاق بیشتری شرکت کنه و یا کتاب عرفانی بیشتری مطالعه کنه، ضریب احتمال مهذّب شدنش بیشتره... 💬 درحالیکه در تربیت قراره که متربی شرایط و زمینه‌ای رو در خودش فراهم کنه تا استعدادهای باطنیش به تدریج شکوفا بشه. زمانی‌که این استعدادهای پنهانی باز شدند، متربی به‌طور طبیعی و بدون نیاز به فشار و تلقین، حقایق معنوی رو جذب و هضم میکنه و لذت اون حقایق بعد از تحمل یکسری مشکلات تربیتی، در درون وجودش باز میشه. 💬 حضرت آقا درباره‌ی معنویت دوران دفاع مقدس، نکته‌ی لطیفی رو میفرمایند: «در میدان‌های نبرد هشت‌‏ساله هيچ‌‏كس به جوان‌های بسيجى نمى‏‌گفت شما بياييد اين‏جور توسل‏ كنيد، اين‏جور توجه كنيد، اين‏جور عبادت كنيد، اين‏جور دعا كنيد؛ از درون مى‌‏جوشيدند، دلشان و ايمانشان آن‏ها را به سمت تعبد مى‏‌بُرد... هیچ‌کسی نمى‌‏تواند اين را به كسى ياد بدهد. اين‏ها يادگرفتنى نيست، اين‏ها از درونِ دل و از عمق جان جوشيدنى است.» (۸۶/۰۹/۰۵) 💬 تربیت یعنی اینکه مخاطب از درون نفس، حرکت و صیروت رو آغاز کنه و استعدادهای او دائما از حالت بالقوه به بالفعل تبدیل بشن. برای مثال اگه بخوایم یک هسته‌ی سیب که استعداد و ظرفیت درخت سیب شدن رو داره، رشد و نموّ پیدا کنه، هیچ موقع از روی دلسوزی نمیایم شاخه و برگ بهش بچسبونیم. کافیه که هسته‌ی سیب رو در یک محیط و بستر مساعد قرار بدیم و آب و مواد معدنی مورد نیاز بهش برسه، در این صورت از درون یک حرکتی رو آغاز می‌کنه و به تدریج پس از جوانه زدن، دارای شاخه و برگ و میوه میشه... 💬 تربیت با آموزش، زمین تا آسمان فرق داره. در تربیت، سنگینی بار روی دوش خود متربیه؛ یعنی باید طوری در مسیر فضای تربیتی قرار بگیره که از درون حرکت و رشد کنه. هر مقدار که رشد بیشتری صورت بگیره، همون مقدار حقایق معنوی براش باز میشه. مثل بعضی از غلاتی که باید در آب جوش پخته بشن و بعد از پخته شدن، لذت‌های اون غلات در درون وجود انسان آشکار میشه؛ وگرنه خام‌خواری اون غلات، دندان آدم رو میشکنه. 💬 یادمون باشه به بهانه‌ی تربیتِ نیرو، فشار به نیرو وارد نکنیم، بلکه اجازه بدیم که بینش نیرو به طور طبیعی باز بشه و از درون حرکت کنه. تنها وظیفه‌ی مربی، تذکر و یادآوری و رفعِ موانع تربیته. اگرچه انسان از موعظه‌ی دیگران بی‌نیاز نیست، اما بهترین و مؤثرترین موعظه اینه که انسان خودش، خودش رو موعظه کنه. «ابْنَ‏ آدَمَ‏، لَا تَزَالُ‏ بِخَيْرٍ مَا كَانَ لَكَ وَاعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ»؛ أمالی شیخ طوسی، ص ۱۱۵ ┏━━━〰️〰️━━━┓ @tashkilat_ir ┗━━━〰️〰️━━━┛ پایگاه فرهنگی بعثت مرکز تخصصی مکتب انقلاب اسلامی ➖➖➖➖➖➖