🌱 ✅ یقظه، در هر حالتی: تنبّه و بیداری از خواب غفلت، ممکن است برای انسان در هر حالی اتفاق بیفتد؛ مثلاً از طریق شنیدن یک آیه‌ی قرآن، مطالعه‌ی یک کتاب، یک پیشامد خاص، تذکر حکیمانه یک استاد یا عالم وارسته‌ی صاحب نفس و ... ؛ نقل است که شخصی در نجف به نام «عبد فرّار» زندگی میکرد که بسیار زورگو و لاابالی بود، اما با یک جمله‌ی عارف ربانی، آیت الله ملاحسینقلی همدانی هدایت شد. ایشان به او فرمود: اینکه معروف شدی به عبد فرار، «أفَررتَ مِنَ الله أو من رسوله» آیا از خدا فرار کرده‌ای یا از رسول خدا؟ همین یک جمله موجب شد جاذبه‌ی حق تعالی او را تسخیر کند و توفیق بازگشت به سوی خدا را بیابد و آن‌چنان توبه نماید که جزء اولیای الهی قرار گیرد. باید در ضمنِ فراهم کردن مقدمات این بیداری، از خداوند کریم بخواهیم که فضل و عنایتش شامل حالمان شود تا در لحظه‌ی وزیدن نسیم رحمت الهی، قلب ما در خواب غفلت نبوده و ظرف دل آماده پذیرش و اجابت باشد که پیامبر رحمت ﷺ فرمود: «إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلا فَتَعَرَّضُوا لَهَا». ✅ یقظه، توفیق و عنایتی از جانب خداوند متعال: حال يقظه و بیداری، عنایتی از جانب پروردگار متعال است و توأم با توبه است؛ یعنی به محض اینکه شخص بیدار می‌شود، اگر از همان لحظه، حرکت در صراط مستقیم هدایت را شروع کند، شامل عنایت معبود حقیقی شده است. به تعبیر علامه طباطبایی، هر توبه‌ی عبد، محفوف به دو توبه‌ی ربّ است که اولین منزل در توبه‌ی عبد همان یقظه است؛ یعنی خداوند برای بنده‌ای که استعداد و زمینه‌ی اصلاح را دارد و به قساوت قلب گرفتار نشده، مسیر بازگشت به سوی خود را هموار میکند و با عنایت پروردگار از خواب غفلت بیدار میشود... بنابراین اصل در یقظه فراهم کردن مقدمات لازم برای بهره بردن از این لطف و محبت الهی است؛ زیرا خداوند حکیم همه امورش از سر حکمت است و محبت و دستگیری و هدایت خاص او شامل کسانی میشود که لایق محبت الهی باشند و ظرف قلب آنان خالی از محبت به غیر خداوند باشد. 📔 منبع: مراقبات اخلاق توحیدی (کتاب اول: یقظه و توبه)، صفحه ۳۶ تا ۳۸ #تشکیلات_توحیدی #تربیتی #یقظه ┏━━━〰️〰️━━━┓ @tashkilat_ir ┗━━━〰️〰️━━━┛ پایگاه فرهنگی بعثت : besat313.ir مرکز تخصصی مکتب انقلاب اسلامی ➖➖➖➖➖➖