🟥آیا اسراییل دکمه جنگ تمام‌عیار را زد؟ ‌✍️⁩شجاع الدین امینی افغانستانی در دو روز هفته گذشته هزارها دستگاه «پیجر» و «واکی‌تاکی» مربوط به اعضای حزب‌الله لبنان به‌گونه دسته‌جمعی منفجر شدند که ده‌ها کشته و هزاران زخمی برجای گذاشت. اسراییل با آن‌که مسوولیت حمله را بر عهده نگرفته، ولی همه نگاه‌ها به آن خیره شده است. بر عهده ‌نگرفتن این‌گونه حمله‌ها از سوی اسراییل مسبوق به سابقه است. البته حزب‌الله رسماً اسراییل را عامل و کارگزار حمله اعلام کرد و حرف از انتقام‌گیری زد. بسیاری این حمله را بزرگ‌ترین ضربه اطلاعاتی به حزب‌الله می‌دانند تا آن‌جا که حسن نصرالله، رهبر این گروه، نیز در سخنرانی‌اش آن را «بی‌سابقه» توصیف کرد. او در عین حال مدعی شد که جریان تحت امرش قوی می‌ماند و به عملیاتش علیه اسراییل ادامه خواهد داد. با آن‌که صدها شبه‌نظامی حزب‌الله به‌شمول چند فرمانده معروفش از هشتم اکتوبر سال گذشته به این ‌سو در پی حملات هوایی اسراییل کشته شدند، رهبر این گروه تلاش کرده در رسانه‌ها مضطرب ظاهر نشود؛ اما در آخرین سخنرانی‌اش ضمن آن‌که سراسیمه به ‌نظر می‌خورد، از شروع جنگ گسترده علیه اسراییل نیز چیزی نگفت. این نشان می‌دهد که حزب‌الله سنگینی حمله را خوب حس کرده است. جبران این نقیصه اطلاعاتی و پرکردن حفره‌های امنیتی ممکن است زمان‌بر باشد. مهم‌تر از آن، حزب‌الله اکنون در وضعیتی قرار گرفته که خود را ناگزیر از راه‌اندازی حمله تلافی‌جویانه [به‌قصد اعاده حیثیت] می‌بیند. این در حالی است که این گروه از خون‌خواهی فواد شکر، فرمانده معروفش، هنوز دست نکشیده است. انفجار پیجرها و واکی‌تاکی‌ها در جهان زیاد واکنش‌برانگیز شد. برخی کشورها نکوهش کردند و بسیاری هم سکوت را ترجیح دادند. اما غالب کشورها به‌ویژه سازمان ملل متحد نگران شعله‌ورشدن جنگ تمام‌عیار میان طرفین است. نکته قابل توجه این است که دولت لبنان در این برهه به‌گونه‌ای با حزب‌الله همدلی نشان داد؛ چون‌که در مرکز قلمروش (بیروت) یک حمله سایبری ویران‌کننده انجام شده است؛ حمله‌ای که قربانیانش فقط اعضای این گروه نیست، بلکه شهروندان ملکی از جمله کودکان و کسبه‌کاران را نیز شامل می‌شود. مجروح‌شدن مجتبا امانی، سفیر ایران در بیروت، نیز حمله را پرحاشیه‌تر کرده است. به‌فرض که او کشته می‌شد، آن وقت اسراییل نه فقط با حزب‌الله که با ایران نیز طرف بود و شروع جنگ تمام‌عیار هم مسلم می‌نمود. اسراییل به این بسنده نکرد و شام گذشته نیز یک مجتمع مسکونی در منطقه «القایم» واقع در ناحیه جنوبی بیروت را هدف قرار داد که ده‌ها کشته و زخمی برجای گذاشت. گفته می‌شود که ابراهیم عقیل، از فرماندهان مهم حزب‌الله، هدف حمله بوده است. برخی منابع، مرگ او را تایید کرده‌اند؛ اما حزب‌الله تا این دم رسماً ابراز نظر نکرده است. البته این گروه در واکنش به حمله پیجری، صدها موشک و راکت به شمال اسراییل پرتاب کرد که ظاهراً تلفات و خسارات سنگین در پی نداشته است. همچنان گزارش شده که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل، سفرش به نیویارک را به دلیل اوج‌گیری تنش‌ها با حزب‌الله به تعویق انداخته است. اکنون سوالی که مطرح می‌شود، این است: آیا وقوع جنگ گسترده میان حزب‌الله و اسراییل اجتناب‌ناپذیر است؟ اگر دقت شود، حزب‌الله از هشتم اکتوبر به این سو با اسراییل وارد نبرد بوده است؛ یعنی آن‌چه که میان طرفین در نزدیک به یک سال گذشته جریان داشته، دست کمی از یک جنگ ندارد، ولی در مقایسه با جنگ غزه محدود و کنترل‌شده تعریف می‌شود. اکنون خطر تبدیل‌شدن جنگ «محدود» به «گسترده» وجود دارد. این روشن است که حزب‌الله بنای جنگ گسترده علیه اسراییل را ندارد؛ چون‌که ناتوان است و فقط به حملات ایذایی اکتفا می‌کند. برعکس، این اسراییل است که سرکوب حزب‌الله [با جنگ یا بدون جنگ] در صدر آجندایش قرار دارد. تل‌آویو گمان می‌کند که از توان سرکوب حزب‌الله بهره‌مند است و مانع جدی فراروی خود نمی‌بیند. ۱.‌ دلایل وقوع جنگ تمام‌عیار نتانیاهو و متحدان راست‌گرایش ظاهراً سه دلیل برای شروع جنگ تمام‌عیار علیه حزب‌الله در اختیار دارند: ۱-۱- شمال اسراییل ناامن است و بیش از ۶۰ هزار شهرک‌نشین اسراییلی در اثر حملات موشکی حزب‌الله از خانه‌های‌شان در این منطقه بی‌جا شده‌اند. تل‌آویو با گذشت نزدیک به یک سال قادر به اسکان مجدد آن‌ها در منازل‌شان نشده است. بی‌جاشدن اسراییلی‌ها از یک حیث بزرگ‌ترین نقطه‌ ضعف برای نتانیاهو به‌حساب می‌رود. اگر دقت شود، از ۱۹۴۸ به این سو غالباً فلسطینی‌ها آواره و بی‌جا بوده‌اند، نه اسراییلی‌ها؛ اما ظاهراً این بار اول است که هزاران اسراییلی در پی تهدیدات موشکی حزب‌الله خانه‌های‌شان را ترک می‌کنند و دولت‌شان هم قادر به اسکان مجدد آن‌ها نمی‌شود. اگرچه ماشین دیپلماسی فعال است، ولی در زمینه موثر واقع نشده است. پایان بخش نخست .