⃟🌿 ⃟🌺 🕊 تفسیر آیه ۲۱ و ۲۲ سوره ص 🕊 🍃 وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ (۲۱)🍃 🍃 إِذْ دَخَلُوا عَلَي دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَي بَعْضُنَا عَلَي بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَي سَوَاء الصِّرَاطِ (۲۲)🍃 ترجمه 🔶 🍃 و آيا ماجراى آن دادخواهان كه از ديوار محراب (داود) بالا رفتند به تو رسيده است؟🍃 🍃 آن گاه كه (ناگهانى) بر او وارد شدند و او از (مشاهده ى) آنان به هراس افتاد. شاكيان گفتند: نترس، ما دو نفر درگير شده ايم و يكى از ما بر ديگرى تعدّى نموده است، پس بين ما به حقّ داورى كن و ستم روا مدار و ما را به راه راست راهنمايى فرما».🍃 «خصم» به معناى نزاع و درگيرى است و به هر يك از طرفين دعوا نيز گفته مى شود. كلمه ى «سور» به معناى ديوار بلند است و «تسوّروا» به معناى بالا رفتن از ديوار است. كلمه ى «محراب» به دو معناست؛ گاهى به معناى بالاى مجلس و بهترين جاى منزل است كه بزرگان مى نشينند و گاهى به معناى محلّ عبادت و جايگاه امام جماعت است. «شطط» به معناى تجاوز و افراط و زياده روى و ستم است. امام رضا(عليه السلام) فرمود: خداوند دو فرشته را (در قيافه دو دادخواه) نزد داود فرستاد و آن دو از در بر او وارد نشدند بلكه از ديوار محراب بالا رفته و ناگهان نزد او آمدند. شايد بتوان از اين ماجرا استفاده كرد كه براى آزمايش يا آموزش، فضاسازى و فيلم سازى و تغيير فيافه و ايجاد صحنه هاى هيجانى، دوست يا دشمنى فرضى، تغيير لباس و صدا و كارهاى هنرى جايز باشد واللّه العالم. در آيات پيشين، قرآن كمالات بسيارى را براى حضرت داود بيان نمود كه آخرين آنها، فصل الخطاب، يعنى قضاوت قاطعانه بود. در اين آيات به صحنه اى اشاره مى كند كه خداوند براى داود پيش آورد تا او را آزمايش كند و در نهايت آموزش دهد كه چگونه داورى كند. در اين صحنه كه بر اساس برخى روايات، توسط برخى فرشتگان انجام شده است، دو نفر به گونه اى غير منتظره بر داود وارد مى شوند، چنانكه او گمان مى برد قصد سوئى نسبت به او دارند، امّا مى گويند: اى داود نترس، ما دو نفر شاكى هستيم كه ميان ما اختلاف شده و از تو داورى مى خواهيم. فرشته بودن اين دو نفر را اين نكته تقويت مى كند كه در داستان حضرت ابراهيم و حضرت لوط نيز، فرشتگان به گونه اى بر آنان ظاهر شدند كه اين دو پيامبر ترسيدند و سپس فرشتگان گفتند: نترسيد. در قضاوت، عدالت جايگاه محورى دارد، لذا در اين آيات، با سه عبارت مختلف، بر عدالت در قضاوت تأكيد شده است: «فاحكم بيننا بالحقّ»، «لا تشطط»، «اهدنا الى سواء الصراط» 📌 پیام ها 🌿 قبل از بيان سخن، در مخاطبين انگيزه ى شنيدن ايجاد كنيم. «هل اتاك نبأ» 🌿 خداوند، پيامبر را به مطالعه تاريخ گذشته دعوت مى كند. «هل اتاك نبأ الخصم» 🌿 صحنه هاى هيجانى و غوغايى و دلهره آور، زمينه ى عجله و دست پاچگى در قضاوت است. «تسوّروا المحراب - ففزع» 🌿 قضاوت در محراب عبادت، ارزش و قداست آن را بيش تر مى كند. (سكوى قضاوت حضرت على عليه السلام در مسجد كوفه بود و محل قضاوت حضرت داود در محراب). «تسوّروا المحراب» 🌿 ترس و دلهره طبيعى به سراغ موحّدين نيز مى آيد و با توحيد منافاتى ندارد. «ففزع» 🌿 پيامبران نيز به حكم بشر بودن، از امور غير منتظره، وحشت مى كنند. «ففزع» 🌿 براى قضاوت، بايد طرفين دعوا در دادگاه حاضر باشند. «خصمان» 🌿 انبيا، مرجع و ملجأ مردم بوده اند. «دخلوا على داود... خصمان بغى...» 🌿 تذكّر به قاضى در لحظه ى قضاوت، وسيله اى است براى مصونيّت او از اشتباه. «فاحكم بيننا بالحقّ ولا تشطط و اهدنا» 🌿 طرفين دعوا، بايد خواهان اجراى حقّ باشند، نه حفظ منافع خود. «فاحكم بيننا بالحقّ» 🌿 رهبران و داوران جامعه الهى بايد نصيحت پذير و حقّ شنو باشند. «فاحكم بيننا بالحقّ ولا تشطط» 🌿 اجراى عدالت در جامعه، عامل هدايت مردم به راه مستقيم و دورى از افراط و تفريط مى شود. «اهدنا الى سواء الصراط» eitaa.com/Tasniim ─═इई 🍃🌸🍃ईइ═─ الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج ✨ .