🔶🔹🔸 {- بِسمِ اللهِ الرَّحمَن الرَّحيم -} ✦•• فرازى از شرح دعاى هشتم صحيفه سجّاديه ••✦ «اَللَّهُمَّ إِنِّي نَعُوذُ بِکَ إِن یَستَحُوذَ عَلَینا الشَّیطَان» 🔺این جمله صحیفه، همان «اَعُوذُ بِاللّهِ منَ الشّیطانِ الرَّجیم» است که در بین ما شناخته شده است. استعاذه، یعنی پناه بردن به شیطان؛ همان چیزی که خدا فرمود: «فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ به خدا پناه بر، كه او شنونده و دانا است». به عبارتی می‌شود گفت «وَ أَن ْيَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَان» در برگیرنده‌ی همه‌ی آفت‌های فکری و اخلاقی و عملی، دستور کار شیطان و وسیله‌ی شیطان برای ضربه به انسان است. کلمه‌ی «استحوذ» از قرآن کریم گرفته شده است: «إِسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللّهِ‌؛شيطان بر آنان چيره شده و خدا را از يادشان برده است». این کلمه که به صورت بدون اعلال استعمال شده، به معنای غلبه است. پشت پای شتر را حوذ می‌گویند که ساربان برای راه بردن شتر از آن استفاده می‌کند. گویا شیطان، ساربان اشخاص گمراه شده است. ساربان با تلنگر‌ها و ضربه‌هایی که می‌زند، شتر می‌ایستد و می‌رود و سرعت پیدا می‌کند و می‌دود. شیطان دقیقاً همین علمیات را در مورد انسان انجام می‌دهد. کلمه‌ی استحوذ به معنای غلبه و مسلط شدن است. ✍ 🍃 🌸 @Tasniim ╰━═━⊰🍃🌹🍃⊱━═━╯