🌹شهید حسین ولایتی پور🌹 در سال 17 به عنوان جلسه قرآن فعالیت می‌کرد. مدتی حضورش در جلسات گذشته بود که می‌خواست بچه‌های جلساتی را برای اردوی زیارتی مشهد و قم ببرد که به دلیل مشکل مالی دوستان بزرگتر پیشنهاد می‌دهند که به صلاح نیست اردو برگزار شود. حسین هم میگوید: «من شخصاً پیگیر کمک مالی و خیر میشوم». از آن ماجرا می‌گذرد و اردو برگزار می‌شود. بعدها دوستان متوجه شدند که حسین برای اردو وام گرفته بود و تا سالها هنوز درگیر پرداخت قسط وام بود. هیچ‌وقت اهل ریا نبود، اما یکجا ریا کرد آنجایی که گفت: «بذار تا ریا شود تا بقیه یاد بگیرند، من می‌دانم شهید می‌شوم». همیشه می‌گفت: «من یک روز شهید می‌شوم».