🌅 #تفسیر روایی سوره بقره 💠 آیه ی ۱۲۴، بخش اول: " وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمين" 🔰امام حسن عسکری علیه السلام: در نامه‌ای که به اهل اهواز نوشتند، در پاسخ به سؤالاتی که از او درباره‌ی جبر و اختیار پرسیده‌بودند، فرمودند: «امیرالمومنین (علیه السلام) درباره‌ی این آیه‌ی: وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فرمودند: «به‌درستی‌که تمام آن‌ها (تمام موارد استعمال کلمه‌ی بلوی) در قرآن به معنای آزمایش‌کردن آمده است». 🔰امام علی علیه السلام: آنچه در قرآن به لفظ «بلوی» آمده است، همه به معنی آزمایش است و امثال آن در قرآن بسیار است. و این‌ها (این آیات) اثبات آزمایش و «بلوی» است. زیرا خدای عزّوجلّ مردم را بیهوده نیافریده است و آن‌ها را سرخود رها نکرده و حکمت خود را بازیچه نشان نداده است. ✳️در کتاب النبوّهًْ در حدیثی مرفوع از مفضّل آمده است از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «این کلمات چیست»؟ فرمود: «همان کلماتی است که آدم از پروردگارش یاد گرفت؛ به‌واسطه‌ی آنان توبه کرد و توبه‌اش پذیرفته‌شد و آن این است که گفت: «پروردگارا از تو می‌خواهم به حقّ محمّد، علی (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام)، توبه مرا بپذیری»! خدا نیز توبه‌اش را قبول کرد؛ که او توبه‌پذیر و مهربان است». 📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ج۱، صص۶۴۶_۶۴۴. 3⃣3⃣7⃣