#اقتصاد_بین_الملل ✅ یکی از مهم ترین بخش های اقتصاد بین الملل، روابط تجاری کشور با کشورهای خارجی است. روابط تجاری خارجی علاوه بر اینکه فرصت خوبی برای رشد وضعیت اقتصادی کشور است، همچنین می تواند به عنوان تهدید برای اقتصاد کشور شمرده شود. مثلا افزایش صادرات آورده مثبتی برای اقتصاد کشور دارد اما اگر سهم بیشتر صادرات کشور مربوط به نفت خام باشد، باعث می شود که کشور به فرآورده های نفتی احتیاج پیدا کند و به میزان بیشتری از صادرات مواد خام، محصولات فرآوری شده را وارد کند که این در مجموع برای اقتصاد کشور مضر است. 🪞 تجارت خارجی همگرا اصطلاح برخی کارشناسان برای استفاده بهینه از فرصت های تجارت خارجی و مدیریت تهدیدهای آن است. اصول تجارت خارجی همگرا از این قرار است: 👈 ۱. تراز تجاری مثبت: به نسبت میان صادرات و واردات یک کشور تراز تجاری می گویند؛ تراز تجاری یک کشور در صورتی مثبت می شود که میزان صادرات کشور از واردات آن بیشتر باشد. 👈 ۲. عدم خام فروشی: هر چه یک کشور بتواند مواد خام خود را به محصول نهایی نزدیک تر کند و سپس به جای ماده خام یا محصولات اولیه، محصولات نهایی تر را صادر کند بهتر است؛ چراکه در غیر اینصورت کشورهای خارجی مواد خام کشور را می گیرند و پس از فرآوری محصولات، آن محصول نهایی را با ارزش چندین برابر به کشور مبدا می فروشند و این از جهت اقتصادی اصلا به صرفه نیست. 👈 ۳. عدم وابستگی تجارت به نفت: سهم نفت در صادرات یک کشور هر چه کمتر باشد، بهتر است؛ زیرا اولا نفت جزء اساسی ترین مواد خام است و صادرات مواد به صورت خام مطلوب نیست؛ و ثانیا نفت جزء مواد تجدیدناپذیر است و نباید اقتصاد کشور را به فروش آن وابسته کرد. همچنین اگر صادرات ما که مهم ترین دریچه ورود سرمایه و کالا به کشور است، به نفت وابسته باشد درصورت تحریم کشور نسبت به فروش نفت اقتصاد کشور دچار چالش خواهد شد. 👈 ۴. عدم دلار محوری: با هدف شکاندن سلطه دلار در جهان هر چه تجارات ما با شرکایمان به صورت تهاتری یا به وسیله پول رایج کشورها باشد، بهتر است؛ چراکه دیگر ارزش کالاها و خدمات وابسته به قیمت دلار نیست. #اقتصاد ✍️ کارگروه مساله شناسی تواصی