عوارض به جا مانده از کرونا همه بخش های بدن را ممکن است درگیر کند؛ از مشکل حاد تنفسی تا اختلالات شناختی. به گزارش بهداشت نیوز، خوشبختانه از زمان شیوع ویروس کرونا، تعداد زیادی از افرادی که به این بیماری مبتلا شدند بهبود یافتند و از بیمارستان مرخص شدند. با این حال محققان می‌گویند مرخص شدن از بیمارستان برای افرادی که سخت‌ترین شکل این ویروس خطرناک جدید را تجربه کرده‌اند، به معنای پایان یافتن کامل عوارض بیماری نیست. اگرچه دانشمندان هنوز اطلاعات زیادی درباره تاثیرات ماندگار ناشی از عفونت شدید ویروس کووید-19 ندارند اما آگاهی از اطلاعاتی که در این زمینه به‌دست آمده ضروری است. در ادامه مطلب، به تأثیرات طولانی مدت کووید-19 پرداخته شده است. ریسک تاثیرات در کدام بیماران بالاتر است؟ مسلما شدت بیماری در همه کسانی که به کووید-19 مبتلا می‌شوند، یکسان نیست. ممکن است مشکلاتی همچون ضعف و خستگی یا سرفه و درد قفسه سینه مدتی بعد از بهبودی نیز کسانی را که بیماری خفیفی را تجربه کرده‌اند همراهی کند. اما شرایط برای همه بیماران این‌طور نیست. از یک دیدگاه کلی، افرادی که خطر تاثیرات بلندمدت کووید-19 در آن‌ها بالاست کسانی هستند که به پنومونی مبتلا شده و نیاز به اکسیژن پیدا کرده‌اند و در این حالت تست کرونای آن ها مثبت اعلام شده است. جمعیت‌های پرخطر شامل موارد زیر هستند: افراد بالای 65 سال بیماران دیابتی بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن کبد، ریه، قلب و کلیه افرادی که ضعف سیستم ایمنی دارند افراد مبتلا به چاقی تاثیرات فیزیکی طولانی مدت کووید-19 کووید-19 یک عفونت تنفسی ویروسی است، بنابراین اصلی‌ترین تاثیر ماندگار بیماری، سیستم تنفسی را درگیر می‌کند. کسانی که در حد متوسط تا شدید به بیماری مبتلا شده‌اند ممکن است به مدت طولانی به آسم مبتلا شوند یا از تنگی نفس و سختی تنفس رنج ببرند. این افراد همچنین ممکن است در دوره بیماری خود دچار سندروم دیسترس حاد تنفسی(ARDS) شوند که یک آسیب خطرناک برای ریه هاست. ARDS یک شرایط اورژانسی است و بیمارانی که بر این شرایط غلبه کرده‌اند، اغلب به درمان طولانی‌مدت و یک روند توان بخشی طولانی نیاز دارند. افزون بر این، کووید-19 میزان التهاب در بدن را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد ، شرایطی که می‌تواند به آسیب سایر قسمت ها و بافت‌ها منجر شود. پزشکان اکنون می‌دانند که برخی از بیماران ممکن است به دلیل نارسایی ریه در دراز مدت دچار آسیب های مغزی، کلیوی و قلبی شوند. مطالعاتی که در چین انجام شده نشان داده است شیوع صدمات کلیوی و قلبی در بیماران مبتلا به کرونا بالاتر ازحد طبیعی است. در جهان غرب نیز برداشت مشابهی وجود دارد. واشنگتن پست به‌تازگی در مقاله ای نوشت: «پزشکان سراسر جهان شواهدی در دست دارند که نشان می دهد ویروس کرونا ممکن است باعث التهاب قلب، بیماری حاد کلیه، اختلالات عصبی، لخته شدن خون، آسیب روده و مشکلات کبدی شود.» در نهایت این‌که گذراندن چندین هفته زیر دستگاه تنفس یا در رختخواب با بی‌اشتهایی و بدون قدرت حرکت، می تواند سیستم اسکلتی عضلانی را تضعیف کند. به این معنا که بسیاری از بیماران ممکن است بعد از بیماری ضعیف شوند و مشکلات حرکتی را به عنوان عوارض بیماری تجربه کنند. تاثیرات بلند مدت بر مغز سلامت مغز انسان وابسته به تأمین مداوم اکسیژن برای این اندام حیاتی است و عفونت های تنفسی ریه ناشی از ویروس هایی مانند کووید-19 ممکن است به میزان قابل توجهی اکسیژن رسانی به مغز را کاهش دهد. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که بیماران، علایم مشکلات عصبی را هم در طول بیماری و هم بعد از آن تجربه کنند. سردرگمی، کاهش توانایی تمرکز، مشکلات حافظه و نوسانات خلقی برخی از علایم شناختی است که بیماران مبتلا به کووید-19 ممکن است از آن رنج ببرند. محققان هنوز مطمئن نیستند که این علایم می تواند چه مدت ماندگاری داشته باشد.