«خیانتی به نام روغن های صنعتی روغن نباتی در اصل محصول جانبی (اضافات) فرآیند شرکت صابون سازی پراکتور اند گمبل بود و به عنوان * ضایعات سمی" محسوب می شد. * سپس متوجه شدند که می توانند با هیدروژنه کردن روغن پنبه دانه و استفاده از آن به عنوان روغن پخت و پز سود زیادی به دست آورند. دیری نپایید که روغنهای هیدروژنه دیگری مانند روغن کانولا سويا و آفتابگردان وارد قفسه ها شدند. تماااام مواد خوراکی و مورد استفاده صنعتی در واقع سموم هستند و ضایعات بازیافتی صنعت هیچگاه در خدمت به بشریت و سلامتی بشر نبوده است. تولید کنندگان این نوع مواد خوراکی صنعتی همسو با سازمانهای اصطلاحا بهداشتی بشر را به سمت مصرف کننده ای بی فکر سوق دادند. صنعت هیچگاه بدنبال ضرر خود نبوده و از غفلت ما استفاده کرده و سموم را بعنوان غذا ، با بسته بندی شیک و تبلیغ آگاهانه به زندگی بشر وارد نموده و انسان هم آنرا پذیرفته است. بیماریهای قلبی عروقی که عامل اول مرگ و میر در کشور هست ؛ نتیجه این اعتماد به صنعت تغذیه است.» البته نقش پزشکان غربی در تبلیغات سوء علیه کلسترول مفید موجود در روغن های حیوانی را نباید نادیده گرفت که لبه دیگر قیچی فریب مردم بود بتازگی در اروپا و آمریکا بر مفید بودن کلسترول روغن های حیوانی صحه گذاشته شده و البته استفاده از روغن های حیوانی هزاران سال هست که بوسیله طب ایرانی اسلامی به مردم توصیه شده روایتی از حضرت رسول ص هست که فرمودند : گاو گوشتش بیماری ؛شیرش دوا و چربی اش شفا هست.