مصلح غذاها در طب اسلامی مصلح به دو معنا میتواند باشد: 1⃣قسم اول: به معنای جلوگیری از ضرر و زیان مصرف آن مفرده بدون مصلح است. 2⃣قسم دوم: به معنای بهتر و مطلوب بودن اجتماع آن مفرده و ایجاد خواص ویژه در ترکیب هنگام مصرف غذاها لازم است که “مصلح”های آنها هم مصرف شود ، در واقع رعایت این نکته باعث هضم و جذب بهتر موادغذایی در بدن میشود و چنانچه، غذایی، دارای عوارض جانبی باشد درصورت مصرف بامصلح ،کمتر دچار آن عوارض خواهیم شد و یا استفاده از مصلح خاص، موجب ایجاد خواص ویژه ای خواهد شد. مصلح های ذیل بر اساس احادیث معصومین علیهم السلام می باشد.👇 ✅قسم اول: 🔹(پنیر :گردو، خربزه) (ماست :زنیان) 🔹(ماهی : عسل یا خرما) ✅قسم دوم : 🔹(نان :زنیان) 🔹(گوشت گاو :خرما، برگ چغندر) 🔹(عدس :کدو) 🔹(کله گوسفند :سویق) 🔹(بادمجان :روغن زیتون) 🔹(خربزه :شکر سرخ) 🔹(تخم مرغ :پیاز،گوشت) 🔹(خرما :آب ولرم) 🔹(سرکه :روغن زيتون) 🔹(خیار :خرما،نمک) 🔹(خربزه :شکر سرخ، خرما، پنیر) 🔹(برنج :روغن شحم، سماق) 🔹(سیاهدانه :عسل) 🔹(تره :نمک) 🔹(آویشن :نمک) 🔹(گردو :زنیان، پنیر) 🔹(زنجبیل :عسل) 🔹(شوید :عسل) 🔹(شیر:آرد، خرما، عسل، گوشت) @tebbetabiee