اخیرا در یک حلقه اندیشه‌ورز با محوریت لایحه حجاب، نکاتی را مطرح کردم که بخش‌های قابل بیان آن را اینجا نیز به اشتراک می‌گذارم: ۱. دوگانه «حجاب کامل دربرابر بدحجاب و بی‌حجاب» غلط و موجب قراردادن طرف مقابل در کفه اکثریت است. دوگانه «حجاب شرعی و عرفی دربرابر بی‌حجابی» باید ترویج شود. ۲. لایحه با تشکیک برخی در اصالت آن بد شروع شد. ۳. مقابله با هنجارشکنی‌های جدید که اصولا سازمان‌دهی شده است می‌بایست اولویت باشد. ۴. غائله ۱۴۰۱ تمام نشده. هرگونه تصمیم به اجرای قانون حجاب باید با فرض تلاقی با موج جدید آشوب باشد. ۵. طرف مقابل دربرابر لایحه، پاتک خشنی از جنس چادرکشی، آخوندکشی و مسجدسوزی خواهد زد که برای آن نیز می‌بایست برنامه داشت. پیشروی حساب نشده منجر به عقب‌نشینی خفت‌بار خواهد بود. ۶. تبیین حجاب و لایحه در صداوسیما لازم اما ناکافی است؛ از مجرای شبکه‌های اجتماعی خاکستری باید وارد شد. ۷. در رسانه‌ها عبارت «قانون نگاری پوشش» جایگزین «جرم انگاری بی‌حجابی» شود. ۸. دعوت عموم به تأمل از «حد پوشش» ضروری و کارگشا است. ۹. هر نوع کارشکنی مسؤلان در هر حوزه حکمرانی، تعبیری جز خیانت ندارد و نباید آن را پای حماقت گذاشت. ۱۰. برخی از نیروهای مدافع حجاب نیز به دلایلی موافق برخورد با پدیده کشف حجاب نیستند؛ از جمله آنکه این سنگر را از دست رفته و غیرقابل بازپس‌گیری و موجب نزاع و اتلاف وقت و انرژی می‌دانند یا آنکه معتقدند موجب نادیده گرفته شدن دستاوردهای دولت یا کاهش مشارکت در انتخابات می‌شود که فارغ از درستی یا نادرستی این ادعاها، سبب عدم همراهی آنان با لایحه شده است. #GhadiriNetwork ✨@tebeslami_ir