🔹دیشب به همراه برخی همکاران برای ماموریتی وارد مشهد الرضا(ع) شدیم؛ صبح زود که خبر ترور شهید اسماعیل هنیه را شنیدم حالم حسابی گرفته شد و تا غروب هم هرچه کردم فراغتی حاصل نشد؛ حالم دقیقا شبیه همان صبح جمعه‌ای بود که خبر ترور و شهادت حاج قاسم را شنیدم؛ مملو از خشم و بغض. 🔹غروب با خودم گفتم به محضر امام رئوف مشرّف شوم و قدری با ایشان درد و دل کنم تا بلکه حالم کمی بهتر شوم. روبروی مضجع شریف نشستم و بعد از زیارت، با چشمانی خیس تفالی به قرآن کریم زدم؛ کریمانه این طور دلداری‌ام داد: "وَكَم قَصمْنَا مِنْ قَريَةٍ كَانت ظالمَةً وأَنْشأْنَا بَعْدها قوْمًا آخَرِينَ فلَمَّا أَحسُّوا بَأْسَنا إِذا هم مِنها يَركضُون: و چه بسیار مردم ستمگری در شهر و دیارها بودند که ما آنها را درهم شکسته و هلاک ساختیم و قومی دیگر به جای آنها آوردیم پس هنگامی که آن ستمکاران عذاب ما را به چشم مشاهده کردند از آن دیار رو به فرار نهادند" (انبیا/ ۱۱و ۱۲). 🔹آیاتی که در این تفال دیدم همچون آبی بود بر آتش دلم و با خود گفتم اینجا بنویسم تا بلکه شما را نیز در این حال خود شریک کنم. اکنون به امید خدا منتظر چشاندن عذاب الهی با دستان پرتوان برادران پاسدارمان بر ستمگران صهیونیست هستیم تا انشاالله فرار و هلاکت و درهم شکسته شدنشان را ببینیم که این وعده تخلف ناپذیر خدای متعال است که "فَاصْبرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّه حَقٌّ ولَا يَسْتخِفَّنَّكَ الَّذِين لَا يُوقنُون: پس شکیبایی کن که یقیناً وعده خدا حق است، و مبادا آنان که یقین ندارند تو را به ناشکیبایی وا دارند" (روم/۶۰). بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb