دل نوشته مرضیه هاشمی برای روز حجاب  این مرضیه ای که تو آینه میبینم، با اون ملانی ایوت بیست ساله خیلی فرق کرده. وقتی دارم لبه روسریم رو صاف میکنم، چروکهایی تو صورتم میبینم که میدونم صاف شدنی نیستن. و این باعث میشه حس کنم... که چقدر خوشبختم! خوشبخت که مجبور نیستم مثل خیلی از زنهای همکارم تو دنیا هر روز کلی وقت صرف ست کردن لباس و درست کردن مو بکنم. خوشبخت که تو شغلم زور دانش و تجربه کاری، به چروکهای ریز و درشت صورتم میرسه. خوشبخت که محجبه ام و با پیر شدن منقضی نمیشم. حتی تو کار رسانه! فردا اول فوریه، روز جهانی حجابه. روز حدودی که قرن هاست خیلی از مردم دنیا انواعش رو رعایت میکنن. و واقعیت اینه که حجاب محدودیت میاره. محدودیت واسه نمایش تن، تا محتوای ذهن بهتر دیده بشه. و محدودیت واسه شرکتهایی که میخوان جای خالی کیفیت تو کالا و خدمات رو با سر و سینه و ساق پای زنها پر کنن. حجاب به مصون بودن کمک میکنه. و مصونیت حق ماست. ولی حیف که خیلی کمن، حامیان حقوق زن... .