🟡 سندروم آرات حسینی/ نسل کودکانی که زودتر از موعد بزرگ می‌شوند 🔸 چند روزی است که انتشار پست‌های یک کودک ۱۰ ساله در لینکدین درباره برنامه‌نویسی و مهندسی داده، فضای توییتر فارسی را به بحثی داغ کشانده؛ برخی او را نابغه‌ای با آینده‌ای درخشان می‌دانند، اما بسیاری دیگر این پدیده را نگران‌کننده می‌بینند: آیا یک کودک باید در ۱۰ سالگی به جای تجربه دنیای واقعی، نگران برندسازی شخصی و موفقیت حرفه‌ای باشد؟ 🔸 در سال‌های اخیر، نمونه‌های مشابهی از این «کودکان موفق» به شهرت رسیده‌اند. آرات حسینی که از سه سالگی تحت آموزش‌های فشرده قرار گرفت، قرار بود پایش به تیم‌های رده اول جهان باز شده و به ستاره‌ای جهانی تبدیل شود ، اما تمرینات سنگین، رشد استخوان‌های او را متوقف کرد و حالا در ۱۱ سالگی دیگر از ادعاهای موفقیت‌های جهانی‌اش نیست. 🔸 این بار، روایت موفقیت تغییر کرده است: به‌جای دمبل و تمرینات طاقت‌فرسا، امیرعلی با کدنویسی و مهندسی داده در فضای دیجیتال دیده می‌شود. اما آیا این موفقیت حاصل علاقه شخصی است یا نتیجه ساعت‌ها آموزش سنگین و انتظارات والدین؟ تحقیقات Journal of Adolescence نشان می‌دهد که انتظارات غیرواقعی و رقابت زودهنگام، خطر اضطراب، فرسودگی و کاهش عزت‌نفس را در کودکان افزایش می‌دهد. 🔸 والدینی که فرزندان خود را به این مسیر هدایت می‌کنند، اغلب نیت خیر دارند؛ آن‌ها می‌خواهند آینده‌ای مطمئن برای کودکانشان رقم بزنند. اما شواهد نشان می‌دهد که موفقیت زودهنگام همیشه به آینده‌ای درخشان ختم نمی‌شود. تحقیقات Journal of Child Psychology and Psychiatry نشان داده که فشار برای پیشرفت...