اشارات قرآن به عید قربان (1) ۱- عید اضحی نام دیگر عید قربان، عید اضحی است و اضحی به معنای گسترده شدن روز است. به قربانی نیز اضحیه می‌گویند.[المعجم الفارسی الکبیر، ج۳، ص۲۰۸۵ ذیل واژه قربانی] از آنجا که زمان قربانی کردن هنگام بالا آمدن خورشید در روز عید قربان است، می‌توان عید قربان را روز اضحی دانست. در قرآن یکی از سوگندهای الهی اینچنین بیان شده است: «وَالضُّحَى وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى[ضحی/ ۱،۲]سوگند به شب چون آرام شود. سوگند به روشنايى روز». با توجه به روایات می‌توان ضحی را اشاره قرآنی به روز قربان دانست. مثلاً امام صادق (علیه‌السلام) درباره اهمیت زیارت امام حسین (علیه‌السلام) در سه شب ویژه فرمودند: کسی که قبر امام حسین را در سه شب زیارت کند خدا تمام گناهان او را می‌بخشد. سپس راوی می‌پرسد: آن سه شب کدام است و امام پاسخ می‌دهند: لَيلَةُ الفِطرِ، ولَيلَةُ الأَضحى، ولَيلَةُ النِّصفِ مِن شَعبانَ. شب عید فطر، شب اضحی (شب عید قربان) و شب نیمه شعبان. و در کتاب موسوعه امام علی (علیه‌السلام) اینگونه آمده است: الإمام عليّ (علیه‌السلام) خطب يوم الأضحى، فكبّر و قال: الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلاّ الله و الله أكبر، الله أكبر، و لله الحمد، الله أكبر على ما هدانا، و له الشكر. امام علی (علیه‌السلام) در روز اضحی(قربان) خطبه خواندند و تکبیر گفتند و اینگونه فرمودند: خدا بزرگ است، خدا بزرگ است، هیچ خدایی جز خدای یگانه نیست و خدا بزرگ است و حمد و ستایش برای خداست . خدابزرگ است که مارا به این هدایت کرد و شکرگزاری برای اوست. @tehrandte