بسم الله الرحمن الرحیم
اَلحَمدُللهِ حَمداً یستَحِقُهُ بِعُلُوِّ شَانِهِ وَ سُبُوغِ اِحسانِهِ وَالصَلاةُُ عَلی مُحَمَّدالنبّی وَ آلِه و سَلامُهَ ـ ستایش باد یزدان را که سزاوار ستایش است، به سبب بزرگواری و کثرت الطافش و درود بر سرور و پیامبر رحمت، محمّد و دودمان او.
سرآغاز کتاب اوّل قانون در طب ابن سینا (ره)
گُزیده ای از مقدمه ویراست های پیشین کتاب
حفظ تندرستی به هنگام سلامت و بازگرداندن آن در زمان بیماری که در اوایل هزاره دوّم میلادی در کلام گهربار شیخ الرئیس ابن سینا متبلور و در صفحة اوّل دائر‌ة المعارف قانون در طب، نقش بسته است پیام جاوید و پویای آن دانشمند عظیم الشان، مبنی بر غیرقابل تفکیک بودن بهداشت عمومی، بهداشت محیط، بهداشت حرفه ای و سایر گرایش های بهداشتی از پزشکی بالینی و غیرقابل تجزیه بودن علوم پایه از علوم بالینی و جدایی ناپذیر بودن متولّیان حرفه های پزشکی اعم از علوم پایه، علوم بالینی، پیراپزشکی، دامپزشکی، محیط زیست و ... می باشد. ولی این پیام جاوید با وسعت یافتن دامنة علوم پزشکی و توسعة پزشکی نوین، تدریجاً به بوتة فراموشی سپرده شده و پزشکی بالینی را از قداست، اُبُهّت و متانت قبلی ساقط کرده، دامنه آن را به یک سلسله اقدامات روبنایی تشخیصی ـ درمانی، محدود نموده است.
تا این که خردمندان فرهیخته ای متوجّه این خلاء شدند و در اواخر قرن بیستم، دست به دست هم داده لزوم توجّه به پزشکی جامعه نگر و رویارویی زیستی، روانی، اجتماعی (Bio-Psycho-Social Approaches) را مطرح و برای تثبیت آن با جدیت روزافزونی تلاش کردند. تا جایی‌که امروزه معتقدیم: پزشکی جامعه نگر، رشتة جداگانه ای از طب یا بهداشت نیست بلکه نوعی طرز تفکر و بینش است که همة دست‌‌اندرکاران حرفه های پزشکی و بهداشت باید دارا باشند تا در سایه همفکری، حول محور حفظ سلامتی افراد سالم و باز گرداندن آن به کالبد افراد بیمار جمع شده هدف نهایی را حفظ، ارتقاء و توسعه پایدار سلامتی انسان‌ها و به عبارت دیگر جایگزین کردن بهداشت گرایی به جای درمان گرایی صِرف بدانیم ... و مگر می توان بدون همکاری نزدیک سیاستگذارانِ برنامه های آموزشی، اساتید حرفه های پزشکی، پژوهشگران و نویسندگان مقالات و کتب مرتبط با این حرفه ها، نوآموزی و بازآموزی مداوم و همکاری تنگاتنگ متولیان علوم پایه و بالینی به این هدف زیربنایی و مهم، نائل گردید؟
خوشبختانه طی دهه های اخیر در سایة دوراندیشی‌ها و سیاستگذاری های وزارت بهداشت، از طرفی با ترویج امر تحقیق در دانشگاه ها نیاز مُبرم گروه های بالینی به همکاری تنگاتنگ مدرّسین و اساتید علوم پایه، بیش از پیش احساس شده و جزء تجزیه ناپذیری از طرز تفکر آنان گردیده و از طرف دیگر با دائر کردن عرصه های پزشکی جامعه نگر در قلمرو فعالیت بسیاری از دانشگاه های علوم پزشکی کشور، لزوم نگریستن به جامعة بیمار از زاویه فرد بیمار، ارتقاء سلامت جامعه به جای سلامت فرد و سوق دادن خدمات پزشکی و بهداشت و بخشی از آموزش بالینی، به متن جامعه نیز تا حدود زیادی جایگاه رفیع خود را احراز نموده و سرانجام در بازنگری برنامه های درسی رشته های مختلف پزشکی و بهداشت نیز به همین دیدگاه، پرداخته شده و ضمن گنجاندن بسیاری از متون بهداشتی در دروس بالینی، متقابلا بسیاری از متون بالینی در برنامه های بهداشتی نیز گنجانده شده و در این راستا با الهام از این نیاز متقابل، به برکت همکاری های بی‌دریغ و کم سابقة جمعی از اساتید دانشگاه های علوم پزشکی کشور و موسسات پژوهشی مرتبط، کتب متعددی در زمینه های بهداشتی به زیور طبع، آراسته و همراه با نسخه های الکترونیکی دایره‌المعارف های اصلی پزشکی نیاکان (الحاوی رازی، کامل‌الصناعه اهوازی، قانون در طب ابن سینا، ذخیره خوارزمشاهی حکیم جرجانی) با درایت و حمایت معاونین پژوهشی وقت (دکتر صانعی ـ ره ـ، دکتر نوربالا و دکتر ملک افضلی) در سایت HBI معاونت تحقیقات و فنآوری وزارت متبوع، به مدت بیش از 10 سال، تعبیه و سپس در اوایل سال 1393، تغبیه گردید!؟