مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب منازل الاخره، می نویسد : شخصی به نام ابن صمد، بیشتر اوقات شب و روز، نفس خود را حساب میکرد. پس روزی ایام گذشته عمر خود را که حساب می کرد، دید شصت سال از عمرش گذشته است. پس حساب کرد ایام آن را، یافت که بیست و یک هزار و پانصد روز می شود. گفت: وای بر من اگر روزی یک گناه بیشتر نکرده باشم. پس ملاقات میکنم خدای را با بیست و یک هزار و پانصد گناه. این را بگفت و بی هوش افتاد و در همان بیهوشی وفات نمود... کانال تذکرة الاولیاء @tezkar