نقش اربعینیّات در مراتب سلوک علامه طباطبایی(ره) می ‏فرماید: «باید دانست که سالک باید متوجّه باشد که در جنگ انفسی به طور کامل از عهده‏ ی جنود شیطان برآید و آثار نفسانیّه‏ ی خود را به کلّی قطع کند و اصول آنها را از زوایای مخفیّه‏ ی خانه‏ ی دل برکند؛ چه اگر ذرّه‏ ای از حبّ مال و جاه و منصب و کبر و شخصیّت‏ طلبی و خویشتن‏ دوستی در او باقی باشد، هرگز به کمال نخواهد رسید. لهذا بسیار دیده شده است که کثیری از کمّلین پس از سال‏ها ریاضت و مجاهده به کمالات نرسیده و در جنگ انفسی شکست خورده‏ اند. و علّت آن اینست که ریشه‏ ی بعضی از صفات هنوز در خانه‏ ی دلشان باقی بوده، لیکن پنداشته‏ اند که آن ریشه به کلّی از بین رفته است؛ لذا در مواقع امتحان الهی و در مظانّ بروز نفس و جلوه‏ ی آثارش، آن ریشه‏ ها ناگهان جوانه داده و نموّ نموده و کار سالک را ساخته‏ اند. توفیق غلبه بر نفس و جنود آن منوط به دستگیری و عنایات خاصّه‏ ی حضرت ربّ الأرباب است؛ چه طیّ این مرحله بدون توفیق و دستگیری خاصّ او صورت نبندد. گویند: روزی مرحوم سیّد بحرالعلوم -رضوان اللّه علیه- را شاگردانش خندان و متبسّم یافتند، سبب پرسیدند، در پاسخ فرمود: پس از بیست و پنج سال مجاهده، اکنون که در خود نگریستم، دیدم دیگر اعمالم ریائی نیست و توانسته‏ ام به رفع آن موفّق گردم. فتأمّل جیّدا!» به من فرمود پیر راه بینى مسیح آسا دمى خلوت گزینى‏ که از جهل چهل سالت رهاند اگر با دل نشینى، اربعینى منبع : کتاب ادب حضور #اربعین_موسوی #مراقبه @tezkar