امام خمینی (ره)
.. سالک جدیت کند که عبادت را از روی نشاط و محبت قلب و فرح و انبساط خاطر بجا آورد و از کسالت و ادبار نفس در وقت عبادت احتراز شدید کند... زیرا که اگر نفس را در اوقات کسالت و خستگی وادار به عبادت کند ممکن است آثار بدی به آن مرتب شود که از جمله آنها آن است که انسان از عبادت منزجر شود»
اگر قلب در وقت عبادت غافل و ساهی باشد، عبادت او حقیقت پیدا نکند و شبه لهو و بازی است و البته چنین عبادتی را در نفس به هیچ وجه تاثیری نیست و عبادت از صورت ظاهر به باطن و ملکوت بالا نرود...».
@tezkar