✅ سيماى‌ بِسْمِ اللَّه: ۱_ بِسْمِ اللَّهِ» نشانگر رنگ وصبغه‌ى الهى وبيانگر جهت‌گيرى توحيدى ماست. ۲_ بِسْمِ اللَّهِ» رمز توحيد است وذكر نام ديگران به جاى آن رمز كفر، و قرين كردن نام خدا بانام ديگران، نشانه‌ى شرك. نه در كنار نام خدا، نام ديگرى را ببريم ونه به جاى نام او. ۳_ بِسْمِ اللَّهِ رمز بقا ودوام است. زيرا هرچه رنگ خدايى نداشته باشد، فانى است. ۴_ بِسْمِ اللَّهِ» رمز عشق به خدا وتوكّل به اوست. به كسى‌كه رحمان و رحيم است عشق مى‌ورزيم و كارمان را با توكّل به او آغاز مى‌كنيم، كه بردن نام او سبب جلب رحمت است. ۵_ بسم‌اللَّه رمز خروج از تكبّر و اظهار عجز به درگاه الهى است. ۶_ بسم‌اللَّه گام اوّل در مسير بندگى و عبوديّت است. ۷_ بسم‌اللَّه مايه فرار شيطان است. كسى كه خدا را همراه داشت، شيطان در او مؤثّر نمى‌افتد. ۸_ بسم‌اللَّه عامل قداست يافتن كارها و بيمه كردن آنهاست. ۹_ بسم‌اللَّه ذكر خداست، يعنى خدايا! من تو را فراموش نكرده‌ام. ۱۰_ بسم‌اللَّه بيانگر انگيزه ماست، يعنى خدايا هدفم تو هستى نه مردم، نه طاغوت‌ها ونه جلوه‌ها و نه هوس‌ها. ۱۱_ امام رضا عليه السلام فرمود: «بسم‌اللَّه» به اسم اعظم الهى، از سياهى چشم به سفيدى آن نزديك‌تر است. ✅ پیام ها: ۱_ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ در آغاز سوره، رمز آن است كه مطالب سوره، از مبدأ حقّ و مظهر رحمت نازل شده است. ۲_ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» در آغاز كتاب آسمانى، يعنى هدايت تنها با استعانت از او محقّق مى‌شود. ۳_ بِسْمِ اللَّهِ كلامى كه سخن خداوند با مردم و سخن مردم با خدا، با آن شروع مى‌شود. ۴_ رحمت الهى همچون ذات او ابدى و هميشگى است. «اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» ۵_ بيان رحمت الهى در قالب‌هاى گوناگون، نشانه‌ى اصرار بر رحمت است. (هم قالب «رحمن»، هم قالب «رحيم») «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» ۶_ شايد آوردن كلمه رحمان و رحيم در آغاز كتاب، نشانه اين باشد كه قرآن جلوه‌اى از رحمت الهى است، همان گونه كه اصل آفرينش و بعثت جلوه‌ لطف ورحمت اوست. «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» مرکز مطالعات راهبردی تقدیر(نقشه راه) حیات امت اسلامی(اندیشکده فرقان): @Tghdir_Hiat_Amt_Asalami