🔻عمل به ذِکر🔻 ✍ قرآن کریم می‌فرماید: «کلمات و ذکرهایِ طیّب و پاکیزه» به سویِ خدا صعود می‌کنند،✈️ امّا اون چیزی که اینها رو صعود میده، عمل صالح است:👇 🕋 اِلیهِ یَصعَدُ الکَلِمُ الطَّیِّبُ، و العَمَلُ الصّالِحُ یَرفَعُهُ (فاطر/۱۰) 💢 کلماتِ پاکیزه به سوی او صعود می‌کنند، و این عمل صالح است که آنها را عروج می‌بخشد!ٌ ☝️ یعنی بینِ ذکر و عمل یک رابطه‌ی تنگاتنگی وجود داره.. و آدم با «ذکرِ بدونِ عمل» به جایی نمیرسه.. و العَمَلُ الصّالِحُ یَرفَعُهُ👈 عمل صالح ذکر رو بالا می‌بره.. ❗️ در واقع، ذکر باید با عمل همراه بشه، و در وجودِ آدم جاری بشه.. طوری که تمامِ وجودِ آدم رو پُر کنه.. ✅️ هر ذکری، عملی متناسب با مفهومِ همون ذکر داره، که باید بهش عمل کرد. اگر غیر از این باشه، ذکر از زبان فراتر نرفته، و به تعبیرِ قرآن صعود نکرده. ☜ ما با عمل به مفهومِ ذکر، «اهلِ ذکر» میشیم. مثلاً «فتّاح» (یعنی گره‌گشا) یکی از اسامیِ خداست. کسی که این ذکر رو میگه، اگر میخواد ذکرش صعود کنه، باید خودش هم به این ذکر عمل کنه:👈 یعنی از کارِ خلقِ خدا گره‌گشایی کنه. و همینطور بقیّه‌ی اذکار و اسماءِ الهی:👇 ▪️ با ذکرِ «علیم» باید آگاهی رسان بشیم. ▪️ با ذکرِ «حکیم» باید حکیمانه زندگی کنیم. ▪️ با ذکرِ «رزّاق» باید روزی رسانِ خلقِ خدا باشیم. ▪️ با ذکرِ «ستّار» باید راز نگهدارِ اسرارِ دیگران باشیم. ▪️ با ذکرِ «حق» باید مروّجِ راستی و درستی باشیم. ▪️ با ذکرِ «بسم الله الرحمن الرحیم» باید بخشنده و مهربان باشیم. ▪️ با ذکرِ «لا اله الا الله» باید یگانه‌گویی، یگانه‌اندیشی و یگانه‌بینی رو تجربه کنیم.. ▪️ با ذکرِ «الله اکبر» باید از غیرِ خدا ببریم، و رو به سمتِ اون وجودِ لایتناهی کنیم. 👈 این یعنی «ذکرِ حقیقی»... اون ذکری است، که آدم رو به دنبالِ کاری بفرسته... ✅بخاطر همین میگویند انسان میتواند متجلی اسماءالله بشود @thaghlain🌹