یه عقیدهای درمورد سنوار (و تا حدی ضیف) دارم که نمیتونم چجوری بگم و بنویسمش که جا بیفته.
آدمهایی مثل سیدحسننصرالله یا حاج قاسم و... اساسا مجاهدین و رهبران بزرگ شیعه، تربیت یافته مکتب اهلبیت و سالها خون دل علمای بزرگی هستند که مفاهیم و آموزههای ائمه معصومین رو بهشون آموزش دادن. درواقع اینکه شما از دل چنین تربیتی بیای بشی شهيد نصرالله یک چیزه (هرچند عظیم و بزرگ و تکرار نشدنی) و اینکه با اون نگاه سنیها و اون استضعاف فکری و محرومیت از دانش اهل بیت بزرگ شی و بشی سنوار، یک چیز دیگه!
اونقدری که حسرت فقدان سنوار رو میخورم واسه هیچ شهید دیگهای ناراحت نیستم.
پرچم شیعه زمین نمیمونه! ولی شاید قرنها پس و پیش یحیی سنوار دیگه چنین آدمی رشد نکرده باشه و رشد نکنه.
✍ t.me/Vaei53