بعد از 42 سال جنگ سخت و نرم با صهیونیستها به دلیل ضعف بنیانهای رسانهای کشور، به دلیل حضور گسترده مترجمها به جای نویسندهها، به جای حضور کپیکارها به جای تحلیلگرها هنوز هم داریم بازی دشمن را در بخش رسانهای میخوریم. گاهی اوقات بابت مطالبی که در رسانههای کشور منتشر میشود، آن هم ترجمه بدون کم و کاست، بدون حاشیه و روتوش، بدون دخل و تصرف، بدون توضیح کلا اعصابم به هم میریزد که چرا ما این همه مشکل داریم؟ تا کی باید در زمین دشمن بازی کنیم؟ چرا بعد از 42 سال هنوز نفهمیدهایم که نیویورک تایمز و واشینگتن پست، سیانان، بیبیسی و... بخشی از سیستم تبلیغاتی و رسانهای صهیونیسم جهانی هستند؟ چرا این همه مفت و مجازی بازی میخوریم...
جالب آنکه رفتهاند و در این مورد از سخنگوی دستگاه دیپلماسی کشور هم پرسیدهاند و او هم متوجه نشده که بازی از چه قرار است. هر چند که صهیونیستها به خاطر همین بیسوادی رسانهای ما به مقصودشان نرسیدند، اما پرواضح است که وقتی چنین خبرهایی منتشر میشود حتما صهیونیستها یک جایی کم آوردهاند، به مشکل خوردهاند، به بن بست رسیدهاند که این خبرها را منتشر میکنند...
💠 گروه رسانهای تیمورا
🆔
@timoora