تابستان داغ بچه های مدرسه ایی فصل تابستان را جور دیگری دوست دارند. اصلا شاید بتوان گفت تابستان و استراحت از یک جنس هستند. فصلی که از عطر مدرسه فاصله گرفته و دانش آموزان را به وادی تفریح و استراحت کشانده است. اما آیا در همه‌ی این سه ماه تابستان باید فقط خورد و خوابید و از این شهر به آن شهر یا از این طرف شهر به آن طرف شهر رفت؟ یا اینکه از صبح تا شب فقط در شبکه های اجتماعی یا در بازی های رایانه ایی سیر کرد؟ تصور کنید یک دانش آموز یا یک دانشجو بعد از نُه ماه، از تحصیل فاصله بگیرد و فقط در این وادی ها پرسه بزند، چه بر سرش می‌آید؟ ذائقه اش عوض شده و به سمت تنبلی و خوشگذرانی متمایل می‌شود. پس در این مدت کم چه باید کرد که هم خوش بگذرد و هم بیهوده نگذرد؟ عده ایی از والدین، کودکان خود را در سه ماه تابستان به کلاس های مختلفی می‌برند تا یک مهارتی بیاموزند و بعد از سه ماه تعطیلات آن کلاس ها را تعطیل می‌کنند و دیگر ادامه نمی‌دهند؛ در صورتی که اگر این مهارت آموزی را در طول سال ادامه دهند حتما کودک به رشد خوبی در آن زمینه می‌‌رسد. استمرار در هر کاری حرف اول را می‌زند. اگر در کاری استمرار وجود نداشته باشد، حتی اگر تمام دنیا جمع شوند تا شخص را یاریش دهند به هدف و نتیجه‌ی دلخواهش نخواهد رسید. انسان اگر از یک سری خوشگذرانی ها نگذرد و استمرار در یک کار را نگه ندارد و از شاخه ایی به شاخه‌ی دیگری بپرد پیشرفت نخواهد کرد. آدمی موفق است که کارهایش مستمر و ادامه دار باشد؛ مثلا عده ایی از دانش آموزان 9 ماه پای کتاب و درس می‌نشینند و در تابستان از خواندن کتاب فاصله می‌گیرند. اگر خواندن کتاب را در این سه ماه هم ادامه دهند در جهان بینی‌ و آینده‌شان موثر است. تابستان ممکن است به معنی تاب آوردن باشد، تاب آوردن در برابر بی میلی نسبت به کارهایی که می‌دانید مهم هستند و باید ادامه دار باشند. خودتان را برای کارهای مهم زندگیتان به آب و آتش بزنید و ول کن ماجرا نباشید. اصلا خوبش را بخواهید رمز موفقیت در هرکاری پشتکار و اراده است حتی در زمان‌هایی که خسته، بی حوصله و بی انگیزه اید. آنوقت دیگر "رهرو آنست که پیوسته و آهسته رود" را با گوشت و خونتان لمس خواهید کرد. شما شاید در اوایل راه به نتیجه‌ی دلخواهتان نرسید و کارها به کندی پیش برود اما با تلاش و پشتکار خواهید دید که در اواخر مسیر رسیدن به قله به جاهای خوبی رسیده اید. شاید در اواسط راه دلتان نخواهد ادامه دهید و در تله‌ی تاریک نا‌امیدی بیفتید اما اگر ادامه دهید، خواهید دید که در اواخر راه با انرژی بیشتر و زمان کمتر از اوایل راه دارید به جاهای خوبی می‌رسید. آنجاست که شما به هدفتان نزدیک و نزدیک تر می‌شوید و به دستش می‌آورید که این خود باعث افزایش عزت نفس‌ و سبب موفقیت و پیشرفت‌تان خواهد شد. جیمز کلییر در کتاب خرده عادت ها نوشته است: "زمانی که به نظر می‌رسد هیچ چیز کمکی نخواهد کرد، می روم و به سنگ تراشی نگاه می کنم که برای صدمین بار روی سنگ ضربه می زند، بدون اینکه ترکی ایجاد شود؛ اما در صد و یکمین ضربه سنگ به دو تکه خرد می شود و می دانم که آخرین ضربه نبود که آن را خُرد کرد، بلکه تمام آن ضربه های پیشین مسبب آن بود." قطعا اگر به قدرت عادت های کوچک و مستمر ایمان بیاوریم، زندگی مان متحول خواهد شد. اگر شما حداقل یک‌سال به صورت مستمر به کاری ادامه دهید بدون شک به هدفت‌تان خواهید رسید. همان‌طور که از نظر عرف و در روایات حداقل زمان مداومت بر یک کار را یک‌سال ذکر کرده اند؛ برای مثال امام صادق (علیه‌السّلام) در این زمینه فرموده‌اند: «هر گاه شخصی عملی انجام می‌دهد، تا یک‌سال ادامه دهد، سپس اگر خواهد به عمل دیگری منتقل شود؛ زیرا شب قدری که تقدیرات و مشیت‌های الهی در آن محقق می‌شود ضمن یک سال خواهد بود». ✍ 🏻سمیرا مختاری @tollabolkarimeh