رابطه گرم و صمیمانه پدر و دختر با نتایج بهتر سلامت روان رابطه مستقیم دارد. پدران حس حیاتی*امنیت روانی*را ارائه می دهند که برای توسعه تاب آوری ضروری است. این احساس امنیت به دختران این امکان را می دهد که خطرات و چالش ها را به طور مؤثرتری مدیریت کنند. مطالعات نشان می‌دهد که دخترانی که در روابط خود با پدران خود احساس امنیت می‌کنند، سطوح پایین‌تری از اضطراب و اجتناب از خود نشان می‌دهند که توانایی آن‌ها را برای مقابله با عوامل استرس‌زا افزایش می‌دهد. پدرانی که در تربیت عاطفی فعال هستند، به دختران کمک می‌کنند تا احساسات خود را بهتر مدیریت کنند.