📿🌺🍃 🌺 ❇️ حضرت عباس در بیان امام زمان علیه‌السلام 💠 بزرگ‌ترین عباس‌شناس عالم در توصیف عموی بزرگوارشان در زیارت ناحیه مقدسه می‌فرمایند: ✨ السَّلَامُ عَلَى ابی الفَضْل العباس‌ بن‌ امیرالمؤمنین، الْمِوَاسِی‏ أَخَاهُ‏ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ‏، الْفَادِی لَهُ الْوَاقِی، السَّاعِی إِلَیْهِ بِمَائِهِ، الْمَقْطُوعَةِ یَدَاه‏✨ سلام بر فرزند برومند علی، ابوالفضل العباس که غم‌خوار و غم‌گسار و جان‌نثار برادر بود و دیروزش را به پای فردایش قربانی کرد. فدایی و نگهبان و پاسدار امام بود، آب (آبرو) به کربلا بخشید و دستان بریده‌اش (پیوندگاه کربلا و تاریخ شد.) 📚 المزار الکبیر، ص ۴۸۶ 📚 اقبال الاعمال، ج ۳، ص ۷۱ 📌 در این سلام، عباس‌بن‌علی گفته نشده، عباس‌بن‌امیرالمومنین، طلیعه سلام است و این نسبت، خود گویای چه دقائق و لطایفی است که تنها اهل بصیرت و معرفت می‌فهمند. ✍ در سلام امام زمان علیه‌السلام، عباس «مُواسی» است. 👈 مواسی، کسی است که اندوه خویش را در اندوه دیگران گم می‌کند و محور «خود» را به پاس‌داشت ناز و نیاز دیگران می‌گسلد و در این میانه «خویشتن» را نمی‌خواهد و نمی‌بیند 👈 عباس در «حسین» گم شده است و همه، او می‌بیند و او می‌خواهد، حتی در موج‌خیز علقمه، تصویر «حسین» فراچشم اوست که می‌گوید: «هذا حسین شارب المنون» @torraanj 🌺 📿🌺🍃