#گام_های_بصیرتی #گام_دوم #تحلیل_درست 🔰 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔰 📍مرحله اول: 🔴جهان‌بینی توحیدی انسان در انتخاب جهان‌بینی و فهم اساسی مفاهیم توحیدی ، با نگاه توحیدی به جهان طبیعت ، یک بصیرتی پیدا می کند فرق بین نگاه توحیدی و نگاه مادی در این است : با نگاه توحیدی ، این جهان یک مجموعه نظام‌مند است ، یک مجموعه قانون‌مدار است ، طبیعت هدف‌دار است ؛ ما هم که جزئی از این طبیعت هستیم ، وجودمان ، پیدایش مان و زندگی‌مان هدف‌دار است بی‌هدف به دنیا نیامدیم . این ، لازمه نگاه توحیدی است . معنای اعتقاد به وجود خداوند عالم و قادر این است وقتی فهمیدیم هدف‌دار هستیم ، آنگاه در جستجوی آن هدف برمی‌آییم . خود این جستجو ، یک تلاش امیدوارانه است . تلاش می‌کنیم آن هدف را پیدا کنیم بلکه هدف را یافتیم ، فهمیدیم هدف چیست ، تلاشی شروع می‌شود برای رسیدن به آن هدف . در این صورت همه زندگی می شود تلاش ؛ آن هم تلاش جهت‌دار و هدف‌دار . از آن طرف این را هم می‌دانیم که با نگاه توحیدی ، هر گونه تلاش و مجاهدتی در راه هدف ، انسان را قطعاً به نتیجه می‌رساند این نتایج مراتبی دارد ؛ یقیناً به یک نتیجه مطلوب می رساند با این نگاه ، در زندگی انسان دیگر یأس ، ناامیدی ، سرخوردگی و افسردگی معنی ندارد وقتی شما می‌دانید وجود شما ، پیدایش شما ، حیاط شما ، تنفس شما با یک هدفی تحقق پیدا کرده است ، دنبال آن هدف می‌گردید و برای رسیدن به آن هدف تکاپو و تلاش می‌کنید از نظر خدای متعال که آفریننده هستی است ، خود این تکاپو هم اجر و پاداش دارد . به هر نقطه‌ای که رسیدید ، درواقع به هدف رسیدید این است که در دیدگاه توحیدی ، خسارت و ضرر برای مؤمن اصلاً متصوّر نیست . فرمود : ((ما لنا الا احدی الحسنیین)) ؛ یکی از دو بهترین در انتظار ماست؛ یا در این راه کشته می‌شویم ، که این بهترین است ؛ یا دشمن را از سر راه برمی‌داریم و به مقصود می‌رسیم ، که این هم بهترین است پس در این‌جا ضرری وجود ندارد . درست نقطه مقابل ، نگاه مادی است . نگاه مادی اولاً پیدایش انسان را ، وجود انسان را در عالم بدون هدف می‌داند ؛ اصلاً نمی‌داند برای چه به دنیا آمده‌است . البته در دنیا برای خودش هدف‌هایی تعریف می‌کند _ به پول برسد ، به عشق برسد ، به مقام برسد ، به لذت‌های جسمی برسد ، به لذت‌های علمی برسد ؛ از این هدف‌ها می‌تواند برای خودش تعریف کند _ اما این‌ها هیچکدام هدف‌های طبیعی نیست ، ملازم با وجود او نیست . وقتی اعتقاد به خدا نبود ، اخلاقیات هم بی‌معنی می‌شود ، عدالت هم بی‌معنی می‌شود ؛ جز لذت و سود شخصی ، هیچ چیز دیگری معنا پیدا نمی‌کند اگر انسان در راه رسیدن به سود شخصی پایش به سنگ خورد و آسیب دید ، ضرر کرده ، خسارت کرده اگر به سود نرسید ، اگر نتوانست تلاش کند ، نوبت به یأس و ناامیدی و خودکشی و به کارهای غیرمعقول دست زدن می رسد . پس ببینید فرق بین نگاه توحیدی و نگاه مادی ، معرفت الهی و معرفت مادی این است . این ، اساسی‌ترین پایه‌های بصیرت است . با این نگاه ، وقتی انسان مبارزه می کند ، این مبارزه یک تلاش مقدس است ، اگر جنگ مسلحانه هم بکند ، همین جور است اصلاً مبارزه براساس بدبینی و بدخواهی نیست . مبارزه برای این است که انسانیت _ نه فقط شخص خود او _ به خیر و کمال و رفاه و تکامل مقامات رفیع نائل شود با این نگاه ، زندگی چهره زیبایی دارد و حرکت در این میدان وسیع ، یک کار شیرین است . خستگی انسان با یاد خدای متعال و با یاد هدف برطرف می شود . این ، پایه اساسی معرفت است ؛ پایه اساسی بصیرت است . این بصیرت خیلی چیز لازمی است ؛ این را باید ما در خودمان تأمین کنیم . بصیرت در حقیقت زمینه همه تلاش‌ها و مبارزات انسانی در جامعه است . این یک سطح بصیرت . (۸۹/۸/۴) ✅ با ما همراه باشید👇 🆔 @talabetaraz_basirati