«إذا ظهر القائم (عج) قام بين الركن و المقام و ينادي بنداءات خمسة ألا يا أهل العالم أنا الإمام القائم ألا يا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم ألا يا أهل العالم إن جدّي الحسين قتلوه عطشان ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين عليه السّلام طرحوه عريانا ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين عليه السّلام سحقوه عدوانا» «زمانی که حضرت قائم(عج) ظهور می‌کند، [کنار کعبه] ما بین رکن و مقام می‌ایستد و پنج ندا می‌دهد: آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم. آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده. بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند. بیدار باشید ای اهل عالم که جدّ من حسین را برهنه روی خاک افکندند. آگاه باشید ای جهانیان که جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند» حدیث فوق، دو دلالت بسیار مهم در خود ضمیمه دارد. اول آنکه: امام زمان (عج) برای آن که خود را به عالم معرفی کند، خود را فرزند امام حسین (ع) می خواند. این معرفی وقتی منطقی است که دنیا امام حسین (ع) را پیش از آن با همان کیفیتی که حضرت در خطاب خود بیان کرده اند، شناخته باشد. نتیجه آن که شناساندن امام حسین (ع) به دنیا لازمه ظهور حضرت است. دوم آنکه: قیام جهانی حضرت صاحب الزمان (عج) با روضه شروع می شود و کسانی گرد او جمع خواهند شد که اهل اشک و روضه برای سید الشهدا بوده باشند. "محمد مفید" @twiita