میخوام با خودمون خلوت کنیم و کمی از حوادث فاصله بگیریم و با دید بازتری به قضایا نگاه کنیم
آیا واقعا داره مماشات میشه؟
آیا اینی که شاهدش هستیم مماشات با فتنه گران هستش؟
یا اینکه نه، ما شاهد روشی کاملا متفاوت در برخورد و مقابله با اغتشاشات هستیم؟
فکر نمیکنم کسی پیچیدگی وگستردگیِ فتنهٔ کنونی رو انکار کنه.
پیچیدگی و گستردگیی که احتمالا در تاریخ بشر سابقه نداشته.
اگه اینطوره،پس نوع برخورد و تقابل هم از پیچیدگی و گستردگی متناسبی باید برخوردار باشه.
این بیسابقه بودنِ نوع تقابل با فتنه،نوعی عدم درکِ کافی و ناخرسندی در ما بوجود آورده که طبیعتا منجر باسترس و خشم میشه.
ببینید،هیچ مماشاتی در کار نیست.
چپ و راست دارن دانه درشتها،لیدرها،خرابکارها،قاتلین و امثالهم رو با سرعت برق دستگیر میکنن.
حکم اعدام چندتاشونم صادر شده.
ده ها بلکه صدها عملیات تروریستی خنثی شده.
پایگاههاشون تو اقلیم شخم زده شده.
قطعا کافی نیست.
ولی تصمیم گیرانِ کلان نظام و مسئولین امنیتی همونطور که عرض کردم در حال تقابل با فتنه ای بی سابقه و بسیار عظیم و پیچیده هستند.
و این پیچیدگی و گستردگی ایجاب میکنه نوع واکنش و زمانش لزوما هماهنگ با احساساتِ ما نباشه.
آنچه که ما میتونیم بهش بگیم مماشات،فقط در مورد بچه مچه هاییه که مرتکب جرائم سبک شده اند.
همه جای دنیا با مرتکبین جرائم سبک با رافت برخورد میشه.
دست کم بار اول اینطوره.
یا تعهد میگیرن یا جریمه میشن و ولشون میکنن.
کشورداری و مدیریت یک کشور هزاران موضوع رو در بر میگیره و مدیران کلان،باید تمام جوانب رو درنظر بگیرند.
بویژه کشوری مثل ایران که یه رکورد تاریخی
در تعداد دشمنان و میزان قدرت و ثروت دشمنانش به ثبت رسونده.
به اصطلاح "ما" مو میبینیم و کادر رهبریِ مملکت پیچش مو.
موضوعی هست که میخوام مطرح کنم.
ممکنه حرفم سبُک بنظر برسه،ولی باید عرض کنم که شهدای بزرگوار و مظلومی که جلوی چشمامون در خون غلطیدند و عزیزانی که آسیب میبینند،بخشی از هزینه هایی هستند که ۴۳ ساله این ملت و این انقلاب و این نظام مقدس دارن پرداخت میکنند و پرداخت خواهند کرد.
این عزیران آخرین شهدا نخواهند بود.
این آسیبها آخرین آسیبها نخواهند بود.
خون این عزیزان و تحمل این آسیبها برای حفظ مملکت و انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ضروریه.خون دل خوردنِ ما بازمانده ها و از خشم بخود پیچیدنمون برای حفظ این مقدسات ضروریه.
راهکار تقابل و شکست دادن هر فتنه ای ویژگی خاص خودشو داره.
و البته هزینهٔ خاص خودشو.
گاهی فتنه سریع و کم هزینه شکست میخوره
گاهی طولانی میشه و پر هزینه تر.
نمیشه هم با فتنه مقابله کرد هم قربانی نداد.
فراموش نکنیم که بازی تموم نشده.
اعتماد بنفس رهبرمون و کادر رهبریِ مملکت،نیروهای نظامی-انتظامی-امنیتی،
و همینطور اعتماد بنفس و هشیاری اکثریت مردم
از اصلیترین فاکتورهای پیروزی در فتنه ها و جنگهاست
پس اعتماد بنفسمونو از دست ندیم.
در عزای شهدامون خون گریه کنیم و در آتش خشم و کینه از قاتلینشون بسوزیم،اما ذره ای از اعتماد بنفس و ایمان به عنایات الهی و ایمان به اقتدار ملتمون نباید کم بشه.
از مسئولین مطالبهٔ برخورد قاطع کنیم.
خواهان مجازات تمام عاملین و آمرین و حامیان فتنه باشیم.
اما به آنها اعتماد کنیم و نوع برخورد و پشیمان کردنِ دشمنان و همینطور زمانِ انجامشو بذاریم به عهدهٔ اونها.
در صورت کم کاری و غفلت یقه شونو میگیریم.
ولی الآن فقط باید مراقب باشیم واکنشی صورت نگیره که مطلوب و مقصود طراحانِ فتنه هستش.
مطلب طولانی شد.
عذرخواهم.
درود میفرستم به روان پاک شهدای مظلوممون🌹🌹🌹
پاینده باد ایران🇮🇷❤
#لبیک_یا_خامنه_ای
"بابک نصرتی"
@twiita