عليه السلام مؤمن، كسى است كه هر گاه خشمگين شود، خشمش او را از جادّه حق بيرون نمى‏بَرد و هر گاه خشنود شود ، خشنودى‏اش[از كسى‏]، او را به باطل نمى‏كشانَد و چون قدرت پيدا كند، بيشتر از آنچه حقّ اوست، نمى‏گيرد : المؤمنُ إذا غَضِبَ لَم يُخرِجهُ غَضَبُهُ عن حَقٍّ، وإذا رَضِيَ لَم يُدخِلهُ رِضاهُ في باطِلٍ، و إذا قَدَرَ لَم يَأخُذ أكثَرَمِن حَقَّهِ 📚 الكافی جلد‏2 صفحه‏233 @twiita