#هر_روز_با_نهج_البلاغه حکمت 4 میراث گرانبها وقال نعم القرین الرضی والعلم وراثه کریمه والاداب حلل مجدده والفکر مراه صافیه ترجمه: خشنودی ازقضا و قدرالهی نیکو همنشینی است وعلم ودانش میراثی شریف وگرامی است، رفتار های پسندیده زیور هایی نو وتازه اند، واندیشه، آیینه ای شفاف و گویاست. چکیده مفاهیم: امام (ع) در این حکمت با توصیفی زیبا به ارزش چهار چیز اشاره می فرمایند: 1-رضا به قضاء الهی: بهترین همنشین؛ 2-علم: ارثی گرانبها؛ 3-آداب: زیورهای نو؛ 4-تفکر: آیینه ای شفاف و گویا. در بخش نکات به تبیین بیشتر این صفات خواهیم پرداخت. نکته ها: 1-منافع علمی که به ارث می رسد، از مال بیشتر است؛ چراکه علم هم برای وراث مفید است وهم برای دیگران؛ از این رو باقیات صالحات برای میت می باشد؛ اما مال ممکن است چنین نباشد. 2-ادب، رعایت منظم سنت های شرعی در برابر خداوند و مردم یا سنت های نیکوی عرفی است که خدا از آن نهی نکرده باشد، مانند آداب تلاوت قرآن، آداب غذا خوردن، آداب میهمان نوازی. 3-امام (ع) از اصول اخلاقی و آداب به حلل وزیورها یاد کرده است و این تعبیر، گویای جایگاه ادب در زیبا سازی زندگی وسالم سازی روابط انسانی است. 4-آیینه ای که صاف و شفاف باشد، نه صورت را بزرگ تر می نمایاند، نه کوچک تر، نه به صورت انسان چیزی می افزاید، ونه از نشان دادن و زشتی چهره فروگذار می کند. فکر نیز چون از درون انسان سر چشمه می گیرد، نه دشمن اوست که فقط عیب جویی کند ونه دوست چاپلوسی است که عیب ها را بازگو نکند؛ بلکه همچون آیینه ای صاف، صادقانه و بی غل وغش، حقیقت سیرت انسان را بیان می کند. مطالب بیشتر: کتاب تدبر در معارف قرآن کریم