در اسلام آزادي تفکر هست و آزادي عقيدهاي که بر مبناي تفکر درست شده باشد هست، اما آزادي عقيدهاي که مبنايش فکر نيست هرگز در اسلام وجود ندارد. آن آزادي معنايش آزادي بردگي است، آزادي اسارت است، آزادي زنجير در دست و پا قرار دادن است. بنابراين حق با انبيا بوده است نه با روشي که دنياي امروز ميپسندد. حق با انبيا بوده است که اين گونه زنجيرها را از دست و پاي بشر ميگرفتند، پاره ميکردند و در نتيجه ميتوانستند بشر را وادار به تفکر کنند.
شهید مطهری
📚(آزادی انسان ص93)
🔻 کانال «کانون بینش مطهر» در ایتا👇
https://eitaa.com/uma_bineshemotahar